што (прил.) - мора (гл.)

Тој мора да биде отсечен од минатото, исто како што мора да биде отсечен и од странските земји, затоа што е неопходно да верува дека нему му е подобро отколку што им било на неговите предци и дека просекот на материјалните добра постојано расте.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сухов однекаде ви доаѓа од зад грб и ви зборува со таков тон како да ви прави услуга: -Овде почива правот на Михаил Матвеевич Херасков, угледен поет од епохата на дворските преврати...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
-Ах, како е занимливо! - извикнувате емотивно, но не затоа што тоа е стварно занимливо, туку затоа што морате да прикриете дека смртно сте се исплашиле. -Беше голем измамник...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Се појавив само заради тоа што морав. Таква била програмската шема.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Потполно сум предаден на звукот и го чувствувам ритамот како ми струи низ целото тело, од рамениците, до колковите, па до прстите и јас се движам, се вртам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Устата ми е вкочанета, јазикот сосема мртов, а јас упорно се обидувам да ги забодам забите во долната усна, како да е тоа нешто што морам да го правам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Работи оној што мора - а отказ дава оној што си има попаметна работа.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Таа девојка сега има дваесет години, а јас веќе триесет и пет; тоа е сосема пристојна разлика за здрав маж како Земанек, господине судија, разлика која привлекува, и јас не му се лутам; моите гради (простете за ваква индискреција, господин судија) веќе не се она што беа; не се веќе ни моите колкови, ни кожата; Земанек, едноставно, замина затоа што мораше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ја прекинав секоја наша врска, затоа што морав. Зошто морав.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Шегата што Б.С. ја смисли ја протолкував како негов обид за да се оддалечиме за момент од смртта на Самоников.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се разбира во врска со спомнатите противречности ништо не ми појасни ни оној случај за циркускиот гимнастичар кој при една вежба во која учествувале сите делови на неговото еластично тело успејал толку добро да се заплетка што морале да побараат лекар за да го разврзе кутриот атлетичар.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но секој обид општеството да се предочи како конзистентен модел нужно е обид кој, за да биде селективен, арбитрарно одредени начини на општествен живот ги прогласува за норма и, според истата логика, сите други феномени ги класификува како ненормални: или како резидуум на минатото кој евентуално ќе ја изживее својата цел и ќе исчезне, или како некакви туѓи елементи кои што мораат да бидат искоренети или маргинализирани.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Што ја карактеризира постмодерната форма на заедница?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Потсетуваше на ветерот на времето, што фучи во делфските пештери за да го каже она што морало да биде вчера, што мора да биде денес и што ќе биде утре.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)