што (прил.) - стои (гл.)

Едниот примерок од документот од задната страна го намачкав со лепило и го положив на сандакот за муниција што стоеше меѓу нас.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
1 Зад последните куќи на нашиот град, сред бавчите, покрај два реда вити тополи, што стојат високо исправени крај јазот има една голема сламена колиба, во која што сега никој не живее.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
При крајот на овојата „беседа", се ослободи и погледна во публиката од еден ред во друг и стигна со очите до третиот каде што стоеја Бојана, Достите и до нив малата Нешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мајка му го искара: - Што стоиш надвор?
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
На Ивана, со револверот вперен во неговите гради.) Што стоиш?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)