штотуку (прил.) - излезе (гл.)

Оставав пораки. Никогаш не одговори.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кој ли можеше да биде, браќата штотуку излегоа, требаше да се вратат точно по три часа, срцата ни беа часовници.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се обидов да ја добијам на работа, но нејзината секретарка ми одговараше дека штотуку излегла.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како никогаш да не знаевме еден за друг, како да сум странец, некој трговски патник, просјак на улица.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)