а (сврз.) - воздух (имн.)

А воздухот зарем не е на средето од овие две?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се сменуваа сушици и припек и само во југовина сѐ што се движеше пееше услиши господи и херувими а воздухот повторуваше со години секој збор и секој глас.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Ниту на училиште, ниту навечер кога се собираа пред влезот, малку да се растрчат - а воздухот беше стежнат - метеоролозите навестуваа и во септември високи температури. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Се враќам пак на главниот пат, а воздухот ми натежнува ко испотена кожа, ко наврната облека.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некои денови работата беше прекрасна зашто си надвор, а воздухот е свеж и студен.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Времето беше како џам, а воздухот крцкав.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)