бидејќи (сврз.) - тој (зам.)

За жал, до ден-денес, отпремнината сѐ уште не е исплатена и покрај обврската да се исплати пред работниците да аплицираат за паричен надоместок по основ на привремена невработеност во АВРМ – Центар за вработување Велес.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За осудување е и фактот што директорот кој беше и доминантен (наводно со спорни акции) сопственик на компанијата, кога дозна за тужбата насочена против него, практично се обиде да подмити т.е. да се спогоди со неколкумина вработени кои сѐ уште не се беа приклучиле кон тужбата, а имаа намера да го сторат тоа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Меѓутоа, како што ни кажа нашиот соговорник, тоа за него и онака е неприфатлива понуда – бидејќи тој немаше никаква потреба од тие производи, како и начин на кого да ги продаде.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во овој поглед, обете гледишта се всушност едно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како што одбележавме и порано, изгледа дека Витгенштајн на интенционализмот му го припишува заклучокот дека разбирањето на правилото во некоја смисла би морало да биде инфинитарно по карактер, така што сите можни апликации на правилото на некој начин се присутни кај оној кој го следи правилото кога ги сфаќа неговите барања; и ова е она што Витгенштајн го наведува на платонистичка интерпретација на гледиштето, бидејќи тој сугерира дека некој го сознава правилото на сличен начин како што и шините бесконечно продолжуваат во иднината, па според тоа се однапред и независно фиксирани.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но посебно жално во целава приказна е дека Крлежа е промовиран во Туѓманов советник во моментот кога веќе речиси на сите им е јасно дека Претседателот воопшто нема потреба за интелектуални совети бидејќи тој самиот себе си е доволен интелектуалец, уште повеќе, дека тој и не е ништо друго туку типичен хрватски интелектуалец, значи сега кога е јасно дека нашиот Претседател сето ова време воопшто и не се занимавал со политика, туку само го довршувал својот историчарски opus magnum со делото за настанокот на хрватска држава во дваесетиот век, потопувајќи го овојпат перото во крвта и солзите на сопствениот бескрајно обожуван народ.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа го избира Херцеговецот бидејќи отсекогаш живеела со него, бидејќи тој, односно она што тој го репрезентира, е дел од нејзиното најинтимно животно искуство.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Така се најдовме на патот кон Касандра (во која, впрочем, не можевме да влеземе, бидејќи тој ден ја раскопуваа пристапната улица).
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Можеби вдовиците го заслужиле она што им се случило, но не беше негова работа тоа да го направи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
•Во книгата која ви ја посветија Вам, Ерик Ромер и Клод Шаброл говорат дека Вашата прва идеја била од Опседнат да направите многу пооткачен филм; на пример, директорот на клиниката требало на табанот да го има истетовирано Христовото распетие, за да го гази на секој чекор, бидејќи тој бил голем покровител на црните миси, итн...
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Како што разговорот се развивал, тој сѐ повеќе чувствувал дека тоа е само обично преправање, и тоа залудно, бидејќи тој се преправал само okno.mk | Margina #22 [1995] 45 површно, во предниот план, а психијатарот ова преправање очигледно го земал совршено сериозно.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Го сакав Дали заради остриот изглед на неговата архитектура - Кирико е многу сличен - долги сенки, бескрајна далечина, линии кои се собираат во перспектива...лица без облици.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Заради овие три кадра, Американската морнарица упати протест до „Универзал”, бидејќи тој детаљ наведувал на помисла дека над „Нормандија” е извршена саботажа и, природно, тоа воопшто не одело во прилог на внимателноста на Американската морнарица.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Најмногу оделе и тргувале на островот Бисерна Школка, бидејќи тој бил најбогат со бисери.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
На Црна се стави со Андона и си ги даде своите наредби, бидејќи тој остана и понатаму главабашија на сите четири чети што се образуваа од неговата арамиска дружина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Се поправи, море, откако го втеравме во Организацијата, — констатира Шаќир како на фалба, бидејќи тој го кандиса Толета да го напушти арамилакот и да се придружи со нив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кој сака чесно да умре за тој излаган и намачен народ, нека повели со мене.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе го видите ако бидете живи — сомнително одговори Ѓуро, познавајќи ја слабата страна на Толета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Нека ваќаат меќани до пролет. A кога ќе закука кукавицата, ќе се најдиме пак во мајката планина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од овој момент тој за мене веќе не постои и ништо не ме обврзува спрема него, бидејќи тој ја изневери борбата на народот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ами Ти, сѐ уште си невина рожба човекова создадена за да бидеш вечен и да паметиш бидејќи тој е минлив; ти сѐ уште си невино детенце кое не ги распознава дури ни буквите, не знае ништо за зборовите, не чита песни - Ти, едноставно си - Бог!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Дури и инженерите мораат да мислат на хаосот, бидејќи тој може да ги оневозможи електричните кола.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Го нарече „прозор-греалка“ бидејќи тој, како и повеќето негови синтагми - уснени бродови (Mund- Boote), забни огради (Zahn-Zaune), тревнати бради (Gras-B, 139rte), спирални очила (Spiral-Brillen) - во својата формална амбиваленција истовремено потсетува на повеќе нешта: на мала печка и на оние виенски прозори на наемните куќи од времето на несолидните претпријатија (Grundjahre, понекогаш и Grunderzeit, е време на несолидно работење на германските акционерски друштва 1871-1872), кои секогаш имаат некој вид круна или капа од штукатура.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Лок смета - што се однесува до секундарните квалитети - ние ги осеќаме нашите осети дека ги спознаваме само секундарните квалитети - т.е дека ние ги осеќаме само нашите осети.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Да се смета дека Деридината философија е антропоцентрична може да се чини погрешно, бидејќи тој го отфрла поимот за унифициран човечки субјект.25
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа модернистичка карактеристика е задржана и во Деридините учења, каде што секоја личност не само што може, туку исто така и треба да деконструира за него или за неа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Видовме голем број карактеристики - некои од нив значајни и централни - кои што ги споделуваат Деридините учења и философиите и идеологиите што им претходат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се работи за Деридината расправа за Русо во De la Grammatologie.6 Како и Сосир, Русо го зема говорот како таква форма на присутност, каква што пишувањето не е (бидејќи тој е секогаш присутен во свеста).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бидејќи Деридините деконструктивни процедури се полабави одошто оние типично модернистички, и бидејќи тој не става нагласок на доаѓањето до заеднички заклучоци, местото на индивидуализмот во неговата теорија е позначајно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како неразрешлив во оваа расправа се покажува концептот за суплемент, што ја опишува поврзаноста помеѓу говорот И пишувањето но кој што, во добар хегеловски стил, значи и замена’ и дополнување’, на тој начин уништувајќи секаква јасна спротивност помеѓу говорот И пишувањето. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 61 4.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Она што треба да се прифати како вистинито и морално треба да е определено не од божјите свети декрети, туку само од човечкиот разум.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак, да фрлиме набрзина поглед на еден пример, колку да внесеме малку свежина во овие, би се рекло, сувопарни апстракции.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа е добродетта на отуѓувањето, што подоцна се оплакува како факт за себе-развластеноста - при што оној Другиот станува наследен непријател, бидејќи тој го контролира нашиот отуѓен дел.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа исто така значи народен, бидејќи тој збор трговците го користат за нивната трговија на големо. Du gros rouge претставува сленг за евтино црно вино, и поради тоа оваа фраза истовремено би можела да има и иронично значење: простачки чај.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Со оваа промена се отвори можност за уште поголема доминација на субјективните преференци на работодавачот, при понудата за склучување на новиот договор за вработување пред отказ, бидејќи тој според новата формулација е должен само да донесе одлука за тоа, со што се елиминира потребата од наведување на основата поради која дошло до овој нов (понеповолен) договор за работникот; ѓ) поради претходна неажурност, непрофесионалност или грешка во редактирањето на законскиот текст дојде до промена на насловот на чл. 80 од „Услови за откажување на договорот за вработување од лични причини на страна на работодавачот“ во „Услови за откажување на договорот за вработување од лични причини на страна на работникот“ (чл. 19 од ЗИДЗРО/септ.10), со што се поправи претходниот конфузен наслов кој воопшто не соодвествуваше со законскиот текст кој беше подведен под него.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Дали во таков случај волјата на работодавачот ќе преовладее и истата би ги дерогирала закoнските норми донесени од страна на надлежните државни органи!?;22 ● поранешната обврска на работникот да го извести работодавачот за сите заканувачки опасности по животот или здравјето на другите пред нивното настанување, или по настанувањето на материјална штета, претрпe измена со тоа што сега работникот е должен веднаш да го извести својот претпоставен или друго овластено лице кај работодавачот, но сега само за веќе настаната материјална штета, што секако не е во полза на работникот, бидејќи тој согласно постоечките позитивно - правни норми од ЗРО, индиректно одговара за материјалната штета која би ја претрпеле трети лица, а за која работодавачот во иднина би можел да ги рефундира трошоците од работникот (чл. 13 од ЗИДЗРО/септ.10); г) одредени измени, повторно на штета на работникот, претрпе и чл. 35 кој ја регулира обврската на чување на деловна тајна.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
И, бидејќи тој веќе трето колено беше син единец, па од еден син на еден, најпосле со Илета Брчалото од Веговци не остана ниеден.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Штом примолкна плачот, Албанецот, пак меѓу своите, продолжи повтор за него — „Не тажи го, жено, ти сина си Кузман, бидејќи господ во рајот го пратил; неизмерни сласти му нуди; и само плачејќи душата ти му ја матиш, бидејќи тој падна со своите, бранејќи ја со нив херојски земјата мачна, а не како злосторник кого Темида го гони, фрла во јамата мрачна, и не како здушен од наказ, ил' прогниет, гладен, не како удавен в браној, и не како жена што потајна болест ја јаде, — туку од јуначки рани . . .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
- Ова е кацеларијата на другарот директор - ме сепнува гласот на човекот што ме спроведува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се наоѓаме всушност во дворот на затворското здание.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само уште големата порта ме дели од слободата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Инаку, во врска со името на таткото, мојот Човек ми се имаше доверено дека другарите му честитале кога му соопштиле дека отсега па натаму ќе го викаат Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа воопшто не ме обескуражуваше фактот дека не можев да си ги замислам нештата што ги бркаше за да ги достигне; напротив, си го придодавав правото да верувам дека сепак го знам, дека го познавам барем онолку колку што себеси се познавам, а притоа, вистината ви ја велам, дури ни вистинското име не му го узнав на мојов Човек, бидејќи тој ми рече а јас му верував дека така било подобро и за мене и за него.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Го правиме заради животот бидејќи тој треба да се почитува барем додека не заврши.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И да не заборавам да ти речам дека навистина знам оти со еден обичен збор ниту можеме да го запреме ниту пак би можеле да го продолжиме текот на настаните".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па како тогаш да ја подржувам авантурата на синот кој наумил да трага по вистината за татко му кога и јас во таа вистина имав само наѕирнато?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дишеше тивко за да не го разбуди Даниел бидејќи тој ќе го откриеше туѓинецот на креветот со нив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Освен во случаите на народите како што се Палестинците, Јужноафриканските црнци, Порториканците или Курдите, национализмот е во целост негативна сила бидејќи тој поттикнува политика на војни и ксенофобија.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Добро, што со припишувањето на поривот бидејќи тој очигледно е неволен?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Покрај тоа самиот чин е волен, како што се покажа.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Истовремено, токму бидејќи тој процес на историска промена се одвива веќе со децении, крутото тврдење дека помладите геј-мажи, за разлика од полугенерацијата на геј-мажите пред нив, немаат потреба од геј-култура почнува да се ветви и изгледа крајно сомнително – како резултат на систематска амнезија и колективно одрекување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бидејќи тој беше мелинит и немаше изглед на обичен динамит што Турците го знаат (тој беше жолт прав во 1.000 пакетчиња по еден килограм), мислевме дека ќе може да мине преку турските царинарници како лек против филоксера.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Потајно насетувам дека бесот, со кој тргнал кон Виена, е всушност насочен кон тамошниот стар психоаналитичар: бидејќи тој е неговиот вистински и главен непријател, философ кој ја раскринкува неврозата, голем разбивач на заблудите, некој кој знае што е што и добро ја познава изворната генијалност.’“ Потоа го остави написот на масата, и рече: „Со колку суптилна иронија Ман го напишал ова!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Од тоа што ми го прочита точно е само она ‘стар психоаналитичар’.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Змејко не ја сфаќаше многу радоста во очите на младичот со таа негова постапка, бидејќи тој не можеше ни да замисли да постапи поинаку.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Најпосле дека тој, бригадирот Језекил, нема тука никаква вина, бидејќи тој, Змејко, самиот сакаше да го откаже тоа место.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„А, не; ништо такво. Факт е дека работата навистина е мошне проста, и не се сомневам дека сами не би можеле успешно да ја завршиме; но си помислив дека можеби Дипен ќе сака да ги чуе деталите, бидејќи тој случај е претерано чуден.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Бидејќи тој, хаосот, природно им се заканува само на организираните општества.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И пак во бунилото ја гледа Марија крај него во болничката соба која дошла да го земе дома бидејќи тој е излечен и оздравен.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Таа содржина го гони кон нејзино зафаќање, а бидејќи тој не ја признава - со одлука на сопственото незнаење - содржината во „општествената продукција” секогаш се појавува како крволоштво и масакр.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Африканската музика обележува практично сѐ што правам - дури и амбиентот, бидејќи тој произлегува директно од желбата да видам што сѐ ќе случи ако ги „отклучиш“ звуците во дел од музиката, им ја дадеш нивната слобода и не ги навиеш сите според еден ист часовник.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Поволностите од оваа промена се тие што ангажираните невработени лица ќе земаат надоместок за изврше- ната работа во висина на плата, кој најчесто е повисок од паричниот надоместок за невработеност (бидејќи тој, согласно чл. 68 од ЗВОСН, изнесува 40 или 50% од неговата претходна плата), додека работодав- ецот е стимулиран да го вработи таквото невработено лице, бидејќи дел од износот што ќе му го исплати за извршената работа ќе му биде обезбеден од страна на државата.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Односите со поп Спиро од неговото Полчиште не беа баш толку добри, бидејќи тој секогаш кога служеше во манастирот бараше од дедот Сталета да му плати цела бела меџудија, а врз тоа парите од молитви, крштења, пеанини и друта свештени работи не ги оставаше попот на манастирскиот диск, ами си ги прибираше во својот џеб, та дури и литургиите што ги носеа селаните за нафора си ги клаваше во торбата и им ги носеше дома, на попадијата и дечињата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Хи, хи, хи! — се слушна придушен смев. — Сето тоа што ќе ми го кажеш? — се ослободи таа, бидејќи тој почна, та забуната негова и ја поолесни нејзината положба.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Јас да сум на местото од кадијата прво живи ќе ги одерам, после ќе ги печам, ја одобри Јунус-бег свирепата постапка, жалејќи се во себе што не се сети да му предложи на кадијата прво да ги одере, па после да ги пече, бидејќи тој му предложи да ги погуби на клада.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
„Во вестерн-филмовите јунакот доаѓа и заминува во просторот што треба да се освои и скроти... а не може и нема никогаш да се скроти и освои, бидејќи тој простор е безграничен!“ - ми рече еднаш дебармаалскиот сликар Илија.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
И покрај наклонетоста на професорот кон таканаречените злослутни поединости тој не можеше да го предвиди настанов што ќе се обидеме да го опишеме бидејќи тој се случуваше, според наодите на службите повикани да ги расветлуваат ваквите настани, речиси во истиот ден а можеби и момент додека Седларов го презентираше својот труд за наездата на сенките во спомнатата симпозиумска расправа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Како што беше веќе речено, на спомнатиот симпозиум, уводниот дел на известието на професорот Седларов беше изоставен бидејќи тој сметаше дека вметнувањето на личните збиднувања и видувања можат да ја намалат вредноста на научниот приод толку сериозно третиран во забелешките навдени во светите книги.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Татко ти не се шегуваше туку најсериозно го распрашуваше Циган бидејќи тој бесрамен злосторник со часови знаеше да се притаи под некоја гранка на кралчето и стрпливо да ги дебне несреќните пилци.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Е, помеѓу сите тие имиња поместени во списокот на Борис Степанович не се наоѓало името на генералот Ролан Јаковлевич, бидејќи тој, како и Василиј Јенков се качиле на друг брод и во друг град, ако воопшто се случило да избегаат од Русија со бродови.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби таквиот впечаток се стекнувал бидејќи тој одбива да ѝ е сведок на туѓата болка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Товарен грб полн стомав, велеше, а мевот воопшто не му се гледаше бидејќи тој Алија сиот беше свиткан навнатре, од тежините што ги пренесуваше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знаеш, сѐ она што го зборувам за него, за Семјон, за рускиот човек што ти беше татко, кој и самиот се чудеше колку е Русин бидејќи мајка му била Украинка а таткото Козак, само е делче или така да се изразам најмалото делче од вистината за него, бидејќи тој, покрај мене помина без да го допрам; тој беше, ете, да не должам, една голема отсутност.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Татко ми мислеше дека Инглис не сака да го наследи тој, бидејќи тој (Инглис) мислел дека (татко ми) е атеист.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Според мене, Хичкок не спаѓа меѓу нив, бидејќи тој беше посебен по својот физички изглед, својот дух, својот морал, идеите кои го опседнуваа.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како што укажав ова беше многу сериозна и трогателна тема - јас жестоко го обвинував татко ми дека е атеист.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа беше погреб на срамежлив човек кој стана строг и кој прв пат избегнува публицитет бидејќи тој повеќе не може да му служи, човек кој уште од младоста вежбаше да ја „контролира ситуацијата”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На пролет, кога има влага во воздухот, сѐ уште можеше да се осети мирисот на коњската урина, бидејќи тој мирис, едноставно, никогаш не избледува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Книгата на Стивен Кох беше интересна, бидејќи тој успеал да напише цела книга инспириран од таа тема.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дерида го претпочита терминот “регулирана трансформација” наместо преведување, бидејќи тој смета дека ние никогаш не ќе имаме транспорт на чисти означени од еден јазик на друг: Разликата никогаш не е чиста, ниту пак такво е преведувањето, и наместо поимот за преведување ние треба да го супституираме поимот за трансформација: една регулирана трнсформација на еден јазик со друг, на еден текст со друг.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Тоа е благосостојбата на отуѓувањето, што другите го оплакуваат како факт на себе-развластеноста, при што другиот станува наследен непријател бидејќи тој го чува нашиот отуѓен дел.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Изгледа дека таков континуитет не е цел на европската музика, бидејќи тој ја брише разликата помеѓу “уметноста” и “животот”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секогаш посакувам да го видам просторот повторно, бидејќи тој ја губи својата природа со предметот во себе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И самиот Меклин истакнува дека таа информација била лажна бидејќи тој немал договорено ништо со Тито во поглед на повлекувањето на мисиите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од страна на британскиот шеф на мисиите во Македонија, Милер и американскиот Дикинсон барањето на ГШ било проследено до Фицрој Меклин, кој веднаш реагирал кај претседателот на НКОЈ, Јосип Броз Тито.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Информацијата недвосмислено покажува дека дописникот на „Вашингтон пост“ добро бил запознаен со историјата на македонскиот народ, бидејќи тој во текстот ги двои Македонците од Србите, како народ со посебна национална припадност, што го потврдува и информацијата од 25 март 1941 година во истиот весник, дека демонстрациите во Македонија може да „предизвикаат незгоди меѓу Македонците и Србите“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во истиот број била пренесена и информацијата за демонстрациите што биле изведени од „Македонците кои имаат врска со Бугарија“ и кои се надевале дека „нивниот дел од Југославија (се мисли на делот на Македонија во рамките на Кралството Југославија, б. м.) ќе ѝ биде даден на Бугарија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Повторно ви велам, Клефтис да се држи до крај, бидејќи тој е градите на Грамос или неговата тупаница”.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Брате Трпче прв истрча напред, а јас и Николче по него, тргна по нас да излегува и Киле, ама бидејќи тој веќе ја имаше врзано шамијата преку глава, дедо ми му рече: - „Ти не.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Но бидејќи тој престана да се заблагодарува, тие се завртија кон напуштената Ѓулсиме, која всушност требаше и повеќе да биде сожалувана од него.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„За Колумбо, велиш. Та за него можам да ти зборувам ден и ноќ, бидејќи тој е чист ѓеновјанец, значи медитеранец, поморец, моја крв.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)