Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Имено, тој поради сериозни проблеми со 180 кардиоваскуларниот систем – запушени вени и преживеани два инфаркта на срце – беше на боледување во период од околу две години.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ова Известување – со право – тој го третира како отказ, бидејќи во суштинска смисла тоа и е.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

На тој начин НУЦК би се ослободил од вработените после укинувањето на угостителската дејност, изигрувајќи ја обврската да ги задржи и/ или прераспредели на други работни позиции.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Но, трагично во целиов овој случај е тоа што, и покрај постоењето на судска пресуда во нејзина корист, бидејќи во меѓувреме млекарницата од државна се трансформира во приватна сопственост – Ангелеска сè уште, до ден денес, по изминати речиси 14 години, го нема добиено паричниот надоместок кој ѝ е досуден, а коешто побарување веќе е и застарено!?6 ***

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Имено, во овој период, тој добива неочекувано Известување бр. 02-6842/1 потпишано од тогашниот нов Министер за одбрана, во кое се вели дека тој не треба повеќе да доаѓа на своето работно место и како основ на 54 таквото известување беше наведена одредба од тогашниот ЗРО (1993).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

По окончувањето на спорот во првостепена инстанца, не следуваше иницирање жалбена постапка од незадоволната странка.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Бидејќи во договорот за закуп не е предвидено извршување на угостителски активности во просторот каде што се наоѓаше Клуб- кафеаната, Митревски и уште деветмина работници кои работеа во таа кафеана, во мај 2006, по наредба на новиот работодавач се префрлени на извршување на работни задачи во битолскиот хотел „Епинал“, и тоа не како угостителски работници, туку како културни работници (работна позиција според новите договори за работа).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Но, сепак, ваквата тешка здравствена состојба воопшто не го засегаше раководството на фабриката, кое му понуди доброволно да потпише дека е на „принуден одмор“, бидејќи во спротивно ќе биде избркан од работното место. 3

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Херман сепак смета дека повеќето производители сакаат да снабдуваат со добар производ.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тие можеби би пуштиле еден лош да се сврти набрзина, ама секако не сакаат да отрујат никого, бидејќи во тој случај полицијата би била обврзана да примени многу поактивен пристап кон нив.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Овој вид теории кон крајот на 20 век имаат сè поголем број приврзеници.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но се поставува прашањето дали и тие се на вистинскиот пат кон конечното решение, бидејќи во најголем број случаи овие теории како да го губат од вид особениот карактер на менталните состојби.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Бидејќи во природата ништо не угинува, туку, сѐ останува во севкупната вечност, менувајќи ја само формата, така минатото дури и не завршува, тоа дури и не е минато.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Да, беше налик љубов на учител кон ученик, како љубов на уметникот кон своето дело ... по малку надмена, горда, од друга страна сервилна, бидејќи во тој однос не знаете кој кого го поседува. Брутално посесивна ...

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Се радувам, бидејќи во неа ја гледам Ласа.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Триесет години се бореше со ракот. Го доби на 33 години на дебелото црево, а во текот на животот на речиси сите витални органи. Јуначки издржа.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Кога сум се родила јас сите биле многу среќни, бидејќи во пет браќа се родило и едно чупе...

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

За разлика од нив тој ги исклучува од уметничкото уживање сетилата какви што се, мирисот, вкусот и допирот, бидејќи „тие сетила се во врска со материјалноста како таква и со нејзините непосредни сетилни квалитети; мирисот со материјалното испарување низ воздухот, вкусот со материјалното распаѓање на предметите, и допирот со топлото, ладното, мазното и т.н.”

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Рајт докажуваше дека услов за убедливоста на кој и да е аргумент против приватниот јазик е дека тој треба да ја допушти контингентната приватност, бидејќи во спротивно, како што истакнува тој, ќе се тврди далеку повеќе, и ние не ќе бидеме способни да најдеме смисла во она што го прави некој Робинзон кој, на пример, самиот се учи да игра со Рубикова коцка исфрлена на неговата плажа.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Пермисивноста која ги пречекорува цивилизациските конвенции повеќе го злоупотребува либерализмот отколку што го спроведува, бидејќи во една точка тој ќе мора да се заштити со драстични мерки.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Сè што се бара за она што тој го употребува да биде јазик, е тој да може да биде споделен од страна на другите. (Тука не ги земаме предвид сосем тривијалните примери на „приватни јазици” кој, како кодот на Пепи, се само шифрирани јавни јазици.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Овие сетила не се адекватни за прием на уметноста, бидејќи во смисла на Hegel-овата естетска теорија, уметничките предмети се релативно самостојни, што значи дека им бегаат на сетилните односи.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Двата случаи покажуваат како премисивната игра се оттргнува од контрола и се претвора во насилство.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Да споменеме како забавен детаљ и тоа дека Хичкок во Чамецот за спасување веројатно на најдуховит начин се појавува во сопствениот филм; долго размислувал како да го реши тој проблем, бидејќи во филмот нема масовни сцени, целото случување е ограничено на чамец среде море.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Главна цел на проектов (пак повторувам: во неговата техно-варијанта, бидејќи текстот првобитно и не беше замислен како хипер-текст) е што пошироко да ги искористи можностите на овој нов медиј - хипертекстуалноста, всушност да ги „размрда” сфаќањата за тоа што воопшто значи медиј и палимпсест, бидејќи во случајов станува збор за еден мултимедиски палимпсест (расказ, предавање, епистоларна исповед, мала илустрирана енциклопедија, стрип, филм - овој проект едновремено е сето тоа, без да биде заробен во оклопот на било која од наброените форми).

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

А "класиката", како соединувачка сила, како ordo, има загубено многу нешта од својата волшебност бидејќи во новово време таа за жал неретко се профанира станувајќи декоративен идеолошки систем за диктатурите од сите бои.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

— Пак некоја каурка грабнале агите? — го пречека Ростовски Мита со прашањето и ги развлече дебелите црвени муцки, бидејќи во тоа време беа зачестиле грабежите на каурки од разни бегови и паши, та Ростовски со владиката интервенираа и протестираа против тие насилија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Аха! — се замисли силниот Ростовски, и стана од столот да се прошета низ широката одаја за да донесе решение по оваа сериозна работа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Овие и другите книги се печателе во странство, бидејќи во Македонија немало печатница.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Меѓутоа, нараснатата потреба од книги, отворањето на училишта, како и материјалната моќ на македонската буржоазија го навестувале неопходното отворање на печатница.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Меѓутоа, таквиот чекор Министерството за надворешни работи го сметало за непромислен бидејќи во тој момент се воделе преговори меѓу југословенската влада во емиграција и НКОЈ.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

310 Исто така тие ќе се осврнат и на „несогласувањата меѓу Македонија и Србија“ бидејќи во некои кругови „постои чувство дека Србија повторно ќе доминира со Македонија како порано“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Најпогодно време за успешно изведување на операцијата, според британските планери, било зима или рана пролет бидејќи во тие годишни времиња поради непроодност на патиштата можела да се минимизира супериорноста на непријателската механизација.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

На 7 април 1944 година капетанот Патрик Еванс, член на британската воена мисија на територијата на Македонија под Грција добил писмо од членот на ГШ на НОВ и ПО на Македонија Киро Георгиевски-Дејан во кое, од британската воена мисија се барало да обезбеди „оружје, муниција, облека, експлозив и златници“ бидејќи во „последната недела имал 100 регрути“ кои морал да ги врати поради тоа што не можел да им даде оружје“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Изразот можеби настанал бидејќи во урнатините (кои се нарекувале grotte) на Титовата палата во Рим, биле пронаоѓани најразлични фантастички слики. Parmigianino, Автопортрет во Конвексно огледало Margina #26-28 [1995] | okno.mk 175 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 176 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 177

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Неговата архитектура е „work in progress“, бидејќи во спротивност со конвенционалната архитектура куќата би морала да биде изградена низ отворен процес, што значи, низ постојани предлози за подобрување со креативноста на самите работници.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Едно-па-исто слушам веќе милион пати, а бесмислено е да се зборува било што, бидејќи во наркоманскиот свет никогаш НИШТО не се случува.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Не прашувајте ме каква, бидејќи за тоа во оваа прилика не би зборувал, а, впрочем, тоа непрекинато се обидувам да го направам на друго место, во речиси сите свои текстови. 4Зошто литературата за вас беше толку значајна? 4Она што мене ме интересираше (но зошто ми сугерирате да зборувам во минато време?) беше чинот на пишувањето, или, претпочитам, бидејќи во целина и не станува збор за чинот, искуството на пишувањето: да се остави трага која се одрекува, која дури можеби и е наменета на одрекување од сегашноста на okno.mk | Margina #11-12 [1994] 33 своето изворно запишување, од својот “автор”, да се изразиме така фалично.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Како филозофијата или науката, и литературата не е просто една меѓу институциите; таа едновремено е и институција и анти- институција, на растојание од институцијата, на полето на аголот што институцијата го затвора со него самиот за да се оддалечи од самата себе.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Поновите истражувања, засновани на современиот научен пристап на личноста, во многу што успеаја да го тргнат велот на тајната од творештвото, но и понатаму го поддржуваат ставот дека творештвото, првенствено уметничкото, во суштина е абнормална состојба, бидејќи во моментите на интензивно вдахновение ги има сите карактеристики на присилно невротично дејство, кога творецот чувствува дека извесни идеи му се наметнуваат со некоја натприродна сила така што делото не е сосема негово туку и на некоја мистична сила која му го диктира стихот (Блејк), мелодијата (Моцарт), линијата или обликот (Микеланџело), коишто треба да се извлечат од дотогаш неорганизираната материја и да им се даде форма.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Тие се уверени оти на крајот на патот ќе осамне она што треба да се случи бидејќи во прашање е раѓањето на Спасителот и на надежта.

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Овде целосно оправдано се поставува прашањето дали поканата за едукација е доволно ефективна казна за работодавачот, наместо директната прекршочна казна, бидејќи во пракса ова ќе значи одолговлекување на постапката за докажување на одговорност кај работодавачот и отворање на законска можност за вршење на дополнителен притисок врз работниците.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Расплакана Албанка, косите што си ги куби, фалби на Кузман му плете, бидејќи во оваа слава и подвиг ѝ убил можеби маж или дете.

„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)

Но за мене сепак остана тајна, што најмногу влијаело при донесувањето на одлуката: дали човекот- младич, неговиот пристап, начинот на кој и ја поднел понудата, неговиот изглед, или самата самата порака содржана во понудата да тргне со него кон планината бидејќи во тој негов предлог таа го открила наеданаш сонуваното небо но и поинаквиот живот што може да се случи таму негде, високо?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Во времето на владеењето на сенките.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Можеби беше веќе ноќ бидејќи во еден момент ми се причини дека се наоѓаме во просториите на сонот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Дури и сега слушам како ми се обраќа Ѓурчин: "Не си го чувствуваш чекорот полесен, Даскалов?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

- А зар е можно туку-така да се замине од дома и тоа со непознат човек - ја бев прашал?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Не, не можев да го издвојам и замолкнам тој глас што нѐ раководеше во решавачкине моменти бидејќи во него расппознавав и многу мои зборови.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Бидејќи дури и гламурозните жени, како што забележал Џон Клам, се жени од стрипови – кои изразуваат само делови од жените, аспекти на женственоста преувеличени до степен на бизарност – и бидејќи во женственоста има нешто изведбено и вештачко, исклучителната женствена гламурозност никогаш не е далеку од карикатуралност. ‌Колку е поизразена и посложена женственоста, толку е позгодна за пародија и толку повеќе води до губење на достоинството, до пад од сериозноста.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Но, додека треба извесна досетливост за да се искомбинираат гламурозноста и абјектноста (или гламурот и хуморот) во случајот со мажите – бидејќи претставуваат темелен, категоричен расед, поларност меѓу добри и лоши, благородни и долни, мажествени и женствени, сериозни и несериозни мажи – гламурозноста и абјектноста лесно се совпаѓаат кај жените.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сето тоа, се разбира, е само аналогија, бидејќи во денешно време не може да се репродуцира „Критиката на расудувачката моќ”; не се работи за нешто толку слично.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Бездруго оттаму и потекнува пренасочувањето кон естетиката, бидејќи во медиумот на уметноста можеби порано би засветкало она што од поими составениот говор го спречува. Спонтано не се приклонувам кон тоа да тврдам дека уметноста го открива предметот.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Неговото најголемо задоволство беше, се разбира, пишувањето, и тоа посебно пишувањето поезија, но дури и на чинот на пишувањето тој гледаше како на актерска претстава: “Ги сакам песочните часовници, мапите, типографијата од 18- иот век, вкусот на кафе и прозата на Стивенсон; оној другиот ги дели тие склоности со мене, но толку самобендисано што ги претвора во својства на еден актер /.../ Margina #32-33 [1996] | okno.mk 211

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Јас живеам, си допуштам себеси да живеам, за Борхес да може да ја кова својата литература, и таа литература го оправдува моето постоење“. Чинот на пишувањето се појавува овде, ако не како должност, тогаш како нешто налик на мисија.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Во еден поран есеј, се обидов да ги покажам епските призвуци што лежат во основата на неговата доцна поезија.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Во ТВ интервјуто дадено на Вилијам Бакли 1970-та, Борхес прецизно рече: „Мирно ќе ја примам смртта, бидејќи сум мошне уморен, бидејќи во животот останаа премалку задоволства за мене“.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Но во вечноста сѐ што завршило во космичкото време одново ќе ја стекне својата смисла, која не ни е дадена да ја разбереме и доживееме дури сме во времето.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Во космичкото време сѐ е бесмислено, бидејќи во него сѐ еднаш ќе заврши и ќе ја загуби својата смисла.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

58. Но се најдоа меѓу ланските членови лица што го наоѓаат за излишно постоењето на такво друштво, зашто немало одделна македонска народност во Македонија, а имало само српска и бугарска, и бидејќи во Петроград имало бугарско и српско студентско друштво, немало потреба за македонско.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Бидејќи во Турција не се признаваа нации, туку вери, а овие беа олицетворени во признатите автокефални цркви, основањето на Бугарската егзархија го наложи и административното воведување на бугарското име за сите поданици на султанот што се приклучија кон таа единствена словенска православна црква во границите на Турската Империја.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

104. Бидејќи во тоа време Мисирков беше претседател на ТМОК во С.Петербург и непосредно кореспондираше и со ВМОК во Софија и со ЦК на ТМОРО во Солун, тој лично ги знаеше тие односи што подоцна имаше можност и на самиот терен да ги почувствува.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

А бидејќи во автономна Македонија ќе нема место за пропагандите, тогаш Србите ќе треба да им отстапат место на Бугарите.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Во звуците на гласот имаше нешто каприциозно.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Активностите како меѓународната трговија, високата технологија и појавата на нови компании покажуваат исклучително сложена динамика, тврди Артур, бидејќи во нив постојат механизми и на негативни и на позитивни повратни врски.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Јас со љубопитство наслушнав бидејќи во последните денови нешто слушнав за овој Тарасевич - соблазниво и тревожно во највисока мерка.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Како и да е, тој со своите две збирки раскази, „Ѓон“ и „Скок со стап“ значително отскокна меѓу жабите во мочуриштето, иако неговата иднина како врвен прозаист, си дозволувам да кажам, изгледа прилично несигурно бидејќи во неговите раскази се чувствува одреден недостаток од теми и одредена тежина при создавањето - што е, ако ништо повеќе, лек против неподносливата леснотија на пишување на скрибоманите.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Човеков бил Тито: во секоја република имал сопруга, заведена во правливите матични книги, кои мораше да ги бара во подрумот во архивата бидејќи во компјутер немале време, а ни желба да ги внесуваат. Па немал усул...

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Ема Ендековска, полицајка

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Ме убиваше нивното лицемерие, бидејќи во секојдневната работа, во тој сложен и необјаснив сплет од околности и соодноси, сите ние се проституиравме на различни начини.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Дел од активностите ги спроведував во мојот стан, низ многубројни средби, разговори и анализи.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Во моментот кога Лилица почувствува дека јазичето на Азра ѝ се лизга првин сплоснато и плавно во движењето по широко отворените залисци, а потоа собрано, зашилено и тврдо како кучешки кур се вовлекува меѓу нив, најде начин да се повлече по креветот наназад, ја потпре главата на ѕидот, си ги фати со двете раце нозете на задниот дел од колениците, ги крена високо и почувствува како Азра многу полесно влегува во неа со јазичето зашилено и тврдо како кучешки кур, за да го лизга нагоре и надолу и во исто време почувствува како најдолу, уште подолу од распенетиот дел по кој скокаше јазичето, показалецот и средниот прст на девојчето со брз ритаам и длабоко се вовлекуваат во неа, додела Андон офкаше од сласт или од тегоба држејќи ја Азра со рацете од по страните за да не се одвали, бидејќи во тој миг таа беше потпрена или, поточно, обесена на неговата машкост, беше закачена како торба на закачалка.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Инсталацијата беше лесно изведена бидејќи во Друштвото „Осамени срца“ членуваа и угледни луѓе од различни професии кои, како што самите велеа, „ги поврзува долгогодишно човечко и деловно пријателство“, а тоа за службите отвораше неограничени можности за реализирање на својата дејност.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Ме убиваше нивното лицемерие, бидејќи во секојдневната работа, во тој сложен и необјаснив сплет од околности и соодноси, сите ние се проституиравме на различни начини.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

И зар не гледате дека таквите ретки ќошиња за криење се користат само за обични пригоди, и тоа само од обичните умови; бидејќи во сите случаи на криење, сместувањето на скриениот предмет – сместувањето на тој редок начин – уште од самиот почеток може да се претпостави, а и се претпоставува; и според тоа, неговото откривање воопшто не зависи од проникливоста, туку од грижливоста, стрпливоста и решеноста на тие што бараат; а кога станува збор за важен случај – во очите на полицајците, за огромна награда – спомнатите особини, колку што е познато, никогаш не недостасувале.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

* На ова место по вторпат прекинав со пишувањето на приказнава, бидејќи во духот ми се јави кристално јасно прашање: – Зошто го лажеш?

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

1. Драги Аристин, Вие можеби имате раце и глас од коишто треперат женските уши, мустаќи кои ја разубавуваат вашата насмевка и насмевка која ги разубавува вашите мустаќи, но тоа нема да Ви помогне да станете јунак на оваа приказна.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Оваа приказна, значи, е претворена во продавница за љубовната напивка, но таа напивка, како и сите други магични напивки не е безопасна. * На ова место одеднаш прекинав со пишувањето, бидејќи во духот ми се јави кристално јасно прашање: – Зошто ја лажеш?

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Или, што е уште полошо, може да се случи, како што и самиот помислив, Асенета или Аристин да не најдат никого со кого би го испиле чајот за двајца околу пладне во градината крај црквата.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Мошне му е тешко тоа да го утврди, бидејќи во неговиот случај тоа прашање никогаш не се поставува и колку и чудно да изгледа неговото пишување, колку и некои работи да можат да дојдат и минат и да се случат дури на крајот од сложени протеци на мисли, Лука никогаш не пропушта да провери дали приемот успеал и се извршува ли преносот без поголеми пречки.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Но во тој случај Маргарита, ако било што можев да предвидам, тоа е дека во еден момент расеано ќе се сврти кон прозорецот и дека тогаш, во тој случај, Маргарита ќе го види мојот одблесок, вкрстување на погледите на ликовите од тоа стакло врз кое темнината на тунелот става одлики на придушено огледало, го става својот виолетов плиш што се движи давајќи им на лицата живот во некои други рамништа, одземајќи им ја онаа ужасна маска на креда што им ја навлекува комуналното осветлување на возилата а особено, е да, тоа не можеше да го порекнеш, Маргарита, кое ве приморува вистински да го погледнете она друго лице на стаклото бидејќи во магновението на двојниот поглед нема цензура, мојот одблесок на стаклото не е исто нешто со оној човек кој седи наспроти Ана и во кого Ана не смее отворено да гледа во вагонот на метрото, 59 а освен тоа онаа што токму го гледа мојот одблесок веќе не е Ана туку Маргарита во моментот кога Ана брзо го тргна погледот од човекот кој седи наспроти неа бидејќи не е згодно да го гледа, но кога се сврте кон прозорското стакло, таа го здогледа мојот одблесок како демне на тој момент, за благо да се насмевнам, без дрскост а и без надеж кога погледот на Маргарита како птица ќе падне во неговиот поглед.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Оттука доаѓа: “Lucus a non luceat”. Шумата е наречена lucus бидејќи во неа е мрачно (non lucet). 56

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Истото го согледа и Даниел Бел (Bell), теоретичар на „постиндустриското општество”, и рече дека „во модерното општество неоспорно постојат диверсифицирани и плурални интереси, бидејќи во сите нас се кријат многукратни приврзаности и идентитети”. (D. Bell, Winding Passage, 1960) Бел зборува за „’crosscutting’ identities” и нагласува „дека никако не може да стане збор за какво и да е взаемно помирување на сите вредности”.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Нушиќ забележал дека се случува нешто необично, бидејќи во салата се создал тивок жагор и видел дека се пренесува нешто од клупа во клупа.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Но бидејќи во стварноста Големиот Брат не е семоќен, а Партијата не е безгрешна, постои потребата од неуморна, постојана еластичност во третирањето на фактите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Првото гледање во боја вечерта беше со многу пречки, бидејќи во Долнец удрија молњи и се истури силен дожд.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Не се кажува точно што сѐ ќе покрие, но се подразбирало, секако, дека ќе го покрие селото Долнец, бидејќи во записникот се споменува отштета од државата за евентуално одземени имоти за потребите на акумулацијата.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Вистинското име му беше: Методија Лечоски, но направи кратенка - Мил, земајќи ги почетните букви од името и презимето и името на татко му кој се викаше Илко за полесно да се потпишува и да не се создава забуна во поштата, бидејќи во селото имаше уште еден човек со такво име и презиме: Методија Лечоски, дрварот, кој, зачудо многу личеше на него.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Ова, всушност, и не беше нов вид договор, во вистинска смисла на зборот, бидејќи во ЗРО (1993) беше изоставена одредбата од ЗРО на СРМ (1990) која предвидуваше дека работник кој, во една 20 или повеќе организации или работодавци, остварува полно работно време – може да работи уште кај еден работодавец, за 1/3 од полното работно време, при што мораше да обезбеди претходно одобрение од надлежниот орган кај својот „стар“ работодавец (чл. 25, ЗРО/90).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Нели го отфрлија бидејќи во него не тече чиста германска крв, туку измешана со нејзината "нечиста".

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

И кога по судирот чкотна клечка ќибрит и го погледна убиениот непријателски офицер — како и него да го пронижа куршум, бидејќи во него го позна најблискиот свој другар од универзитетот во Марсеј, каде што двајцата студирале на една група, та дури заедно и во еден кревет лежеле цели две години.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Барем имаше што да јаде, но кога колективот се расформира и бидејќи во керамидницата во Охрид се погоди да биде потребна работна сила, Најдо од селанец стана пролетер, граѓанин: се пресели во Охрид каде што доби покрив над главата, многу подобар од оној во село, со струја и со вода.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Во просторијата се појави Иле Маленко – Брзакот, онаков каков што сите го знаеја, но сега со рацете на грбот, во лисици, со изразито набрано чело и оѕверен поглед; подзастана, брзо подпогледна в лево и в десно и, бидејќи во недоумица, не се помрдна.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Дури по многуте нејзини лелекања што ги избегнував тргајќи ја слушалката од увото, разговорот фати нормален тек, поточно Роза спомна дека денес би можела истовремено да плаче и да се смее бидејќи во овој момент ѝ се причинувало оти животот ѝ се движел на патерици!

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Веднаш сфатив дека таа го знаеше моментот на моето пристигање бидејќи во истиот момент додека влегував таа го крена погледот од масата и се сврти кон мене.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

- Остави ја, нејзе ѝ пречи сè што мене ми се допаѓа – се јави повторно гласот на Катерина.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

За разлика од тебе тој вопшто не е лицемерен”, изгледа Јана ѝ се обрати директно на Катерина, бидејќи во истиот момент гласовите и на двете жени се измешаа а потоа се јави и гласот на Непознатиот, веројатно за да ги смири.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Ја најдовме Загорка Пеперутката! Долу, покрај реката.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Но не го симна погледот кон мене туку погледна кон докторот Јовановиќ бидејќи во тој момент докторот беше втрчал во просторијата.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Сѐ било како на големите приеми во Кралска Круна на Корзото, но изостанал само големиот сјај, бидејќи во куќата на Рајна Коцева немаше електрика туку само една обична газиена ламба...

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Одеднаш нивниот разговор престана, бидејќи во тој момент поминуваше погребната поворка, а потоа се слушнаа истрели од митралез.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Далеку од тоа дека неговата поетска постапка можеме да ја протолкуваме како “делување според начинот на природата” бидејќи во случајното распоредување на распарчените јазични сегменти остануваме лишени од оној трансцендирачки елемент на говорот, неговата смисла.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Преовладуваат слични сили, и овие критериуми на проектирање се исто толку валидни и за т.н. нормални луѓе како и за ментално болните, бидејќи во критичните моменти овие елементи се подеднакво значајни.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Живееја долу на Pearl Street, и се капеа само кога одеа некаде, бидејќи во својот стан имаа само колку-да-се-замијат лавабо”.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Од една страна, тишината претставува смрт, исчезнување на звуците, вакуум од кој се грози позитивната музичка традиција бидејќи во неа се поништува и губи, па затоа тишината и стана така делотворно субверзивно орудие во рацете на новите уметници.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Меѓутоа, кога почнав да работам со него како негов ученик, таквото фаќање на белешки стана многу тешко, бидејќи во разговорите допиравме многу и разни теми.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Од друга страна, агората е многу тесно дефинирана како специфична форма на простор што се користи колективно, бидејќи во античка Грција политичките права биле ограничени на многу тесна имотна општествена класа („слободни граѓани“) – на тој начин исклучувајќи ги жените, децата, робовите и странските жители.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Денес, пак, јавниот простор се дефинира во дијалектички однос со капиталистичкиот приватен простор („затворениот“ простор на домашниот и личен живот, наспроти „отворените“ простори на трудот, политиката и медиумите).

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Моето мислење и впечатоците не ги сметам за значајни и јас бездруго никогаш не би ви зборувала за тоа што ме инспирира во оваа книга; но бидејќи во вашата разгледница од Солун вие повторно ми сугериравте да ја читам книгата, сепак јас ќе се обидам да ви зборувам за неа... за да не го побарате тоа од мене и по трет пат.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

И во случај да немало, во почетокот, некои непосредни резултати, долгорочната придобивка би требало да биде "ефектна, бидејќи во сите овие земји има елементи кои би биле исплашени од руската доминација и загрижени за повторната сигурност со Велика Британија".