да (сврз.) - дави (гл.)

Сепак, најстрашно беше кога ќе запенавеше, кога без никаква причина ќе се разбеснеше и ќе фатеше некое дете да дави.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Мал беше Јаго да дави, мали беа и Скапен и Ранго. Сѐ беше мало околу него.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)