ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Денес повлекувам тенка линија во животот.. ќе се движам по неа.. како акробат кој се обидува да држи рамнотежа...

Таков беше адетот кај сите бегови: да држат по едно младо („живинче") во кулата, да се знае дека се чифлигари и дека имаат измеќари за секаква работа.

Само што заврши „Ерген одев” , Шлатас стана од масата и почна да држи епохален говор со лесна политичка конотација, погледнувајќи 30 пути у неговиот скупоцен саат.

Почнаа во темнината да се стискаат еден во друг и да држат отстојание од другите колку што можеа, додека во еден момент не им тргна по рака да бидат поведени заедно.

Почна да се жали по луѓето. Главно меѓу оние на кои верата им дозволуваше да држат кучиња.

Може да се претпостави дека дел од нив, Кочовите луѓе, знаеле што се спрема и биле тука да држат тензија и, ако треба, да притрчаат, како што и притрчале.

Ти не си жена, дете в рака да држиш!

ЈОРДАН: Не траам! Јас, или ти имаш за давање!... (Скокнува).

Вообичаено беше пензионирате и активните гардисти да држат мали магацини на оружје и муниција во своите куќи.

Некаде кон средината на езерото шеташе месечевата светлина како некој одозгора да држи насочен благ рефлектор.

Не можеме повеќе да држиме.

Ко цвеќе да држи меѓу забите.

Тешко е да не се препуштиш на целиов провинцијализам што сака да се напика во центарот на сите збиднувања, да држи говори, да се слика пред медиуми, а да не ти пропаднат сите шанси за нормален живот, зашто конците на твоето кутро суштество се во нивните раце и тие ти ја даваат единствената навигација по која ти треба да живееш, ти ја даваат единствената смисла на живот по која треба да трагаш.

Идеше киселикава миризба на сурова буковина и суво штипкање на пилотини во носалките, од тоа кивна, загазувајќи до глежневите во белиот слој пилотини, по кои чекорот му беше мек, помек дури и од снегот, а ги чуваа тука за да држат топло.

Му рече ли лош збор - полош ќе ти врати; црната: ниту сака да те сретне, ниту сака да разговара со тебе; пред очите му е темно; сѐ на светот му е виновно; мудри се, знаат многу, со очи, со поглед можат да дознаат сѐ: кој си, што си, колку тежиш и што сакаш да речеш; во разговор со нив секогаш чувствуваш: меѓу тебе и нив голема далечина; не се напрегаат сѐ да чујат и разберат; на проклетството и на болот му робуваат; лилавата (јоргованлијата); постојано си потпевнуваат во себе или гласно: и во одење, и во работа и во кревет; во устата, на ушето или во малото џепче од палтото носат цветче - за салтанет; на секоја веселба први запoчнуваат да пеат; што било вчера, што било денеска, што ќе биде утре - не ги интересира; кога смируваат скарани, не сакаат многу муабети; на скараните ќе им речат: ајде чукнете се со чашките, оти главата ќе ви ја чукнеме; те фалат, те гушкаат, но сето тоа го прават без мерка; последни од кафеаната се прибираат дома; сивата: многу пребираат, џимрии во јадење, во купување, во облекување; надвор ако врне - продолжуваат по цел ден да спијат; од добиток не држат ништо, или сосем малку; за сѐ, па дури и нешто на милост да речат - колнат; клетвите им се помошни зборови со кои полесно се изразуваат; повеќето се тенкоусти, палени на збор, на јазик; кога е студено - мајката на господа му ја караат, кога е жешко - исто така; на гости, по свадби, од иста чаша или сафа не пијат; дома на прагот од куќата те пречекуваат држејќи ја вратата недоотворена; очите секогаш им се готови да те погледат напоречки, да те мунѕосаат; портокаловата: лични луѓе, секој сака од нивната куќа невеста да земе; кога врват девојките и невестите низ селото - како сонце да врви, сè пука на нив од здравотија, од личнотија; коњ аздисан скротуваат, пукнуваат; таа убавина, таа здрава јатка во нив ги држи до триесеттата година; по неа - одеднаш како зрел плод се што не може многу да држи, свенува, се олошува, се распаѓа; од никого лош збор не се слуша; благи и кротки и во очите и во лицето и во зборот; старичките чисто-пречисто се носат, мирисаат на мискинсапун, на калофер, но не доживуваат длабока старост; прават куќи понастрана од другите, истакнати, видливи; добиците им врват низ посебен влез за во кералот, не низ дворот да им го балегат и гнасат; кога крштеваат дете, врват низ селото како кралска процесија, како крал да се крунисува; ако седиш со нив, имаат моќ да те маѓепсаат, да те стават под влијание, да те владеат.

Еве во што била работата. Мајка Евгенија ѝ рекла на Маријанти дека не смее од децата да прави војници, дека не смее да држи таков ред каков што воведе.

Но Селим не беше од типот на татка му што сакаше сѐ да држи во свои раце, па дури и вакви ситни работи како што беше мариовската буна.

- За на маса, - му дообјасни Боге. - На твојата работна маса. Можеш да држиш и пури.

Ех, да знаеше барем малку да држи ножици и да потсечува ваму-таму, тогаш косата на Зоки Поки сигурно секогаш ќе беше убаво поткастрена. Но, можеби и за среќа!

Зашто – леле! Којзнае што ќе станеше во станот на Зоки Поки, ако овој Фигаро умееше да држи ножици!

А потоа Зоки сам си скина една цреша и долго време ја задржа во својата рака, нежно и меко како да држи малечко пиленце.

Не рачил е мрсниј Турчин кашти ни да газит, он не можеше да љубите 6'лгарски девојки, не е мог'л да ги турчит, в свој харем да држит, да не могат да излезат испод тежок затвор, да не видат свет ми божиј, ни па се'лнце јасно...

Одвај успевав да држам чекор со нејзиниот.

Ја советуваа да држи диета, да пие лекови и тревје за слабеење, да се движи, да работи, но пак ништо не помагаше, ја ставаше Дукле на вагата да ја измери и гледаше дека се здебелува.

баму ја, седиме така во темницата и се плачеме, сакаме да го подзапреме времето, да се оддалечиме од смртта што нѐ чека, јас веќе си ја гледам мршата како ја раскопуваат дождови, како скапувам и се смалувам, се гледам пред себе си, така, како своја слика да држам в раце, само Силе Плевнеш грчи во ќошот, бичи некои глуждови трупци, ама времето кој го запрел досега, го запирале царови, кралови, тепачи, арамии, врачари и јаки луѓе и никој не останал со него и како што седам така, оп - се обзорува, некоја бесшумна светлинка ни влегува на прсти во собата и со светлината влегуваат и војници, оф мори мајко, ајде вика старшијата, Силе Плевнеш уште грчи и старшијата го клоцнува в слабина и овој рипнува, си ги брише слинките околу устата, сакате поп да ве исповеда, јас не сакам, вели Силе Плевнеш, и без поп господ ќе дознае за нас, знае тој дека на правина нѐ земате на душа и после нѐ поредуваат во дворот пред затворот, а Стеван Докуз пак приплакува, ги покрива очите, што ќе му правиш: тој ти е другар во несреќата, „пријателот ти е роднина кого самиот си го одбираш“ велеше Лазор Ночески, а војниците чекаат со пушки пред нас и ете го дојде тој, офицерот, се тетерави 121

Тие знаат само секира да држат в раце, а не бомби и пушки.