да (сврз.) - избувне (гл.)

Секој момент тие очекуваат да избувне нешто, да грмне строгиот глас на учителот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Но наеднаш сонот му се зби. Му се затресе куќата како земјотрес да му ја сниша, како вулкан да избувна под неа или како да го накрена некој езерото на една страна и сета вода му се истури на куќата со силен тресок.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тие, по сила на условите, се трансформираа во латентна сила готова да избувне кога за тоа ќе се укаже првата можност.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„Купив - пишува тој - 1.000 кг динамит за да избувне со страшна сила во Солун. Го купивме во Париз.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ах, оживеа вулканот! викаат, се тресат. Влегуваат во куќите, и пак излегуваат; место не ги држи; не знаат што да направат: да бегаат или да чекаат; ќе избувне ли лава или нема да избувне.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Според нив, големосрпските ‘федералисти’ се разликуваат.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А второ, науката сѐ уште е немоќна да претскажува и за тоа стручњаците се претпазливи: никогаш со сигурност не тврдат дали ќе избувне или нема да избувне, зашто низ историјата се правеле многу грешки; за оние вулкани за кои тврделе дека нема да избувнат - избувнале и уништиле многу луѓе...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И ретко се случуваше, непредвидено, неузреано, да избувне некој друг крик, предвреме.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)