да (сврз.) - излегува (гл.)

Почнав да не излегувам, или да излегувам сосема ретко. Сега кај нив почна да расне бес.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сѐ додека дедо ми можеше да излегува од дома на неговото ...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Се надевав дека ќе најдам барем и друг што треба сега да ги поправа чевлите, па јас да му се придружам како помал брат, да се јавиме заедно, и така покрај него, без да излегувам на прв план, да ја свршам и јас својата работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Толе и Трајко излегоа од кулата, појдоа во градинчето, му го зедоа јагнето на Бендерот и му удрија еден дипшик, за да разбере и тој дека Толе Паша со дружината влегол во Старавина и ги опљачкал чорбаџиите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На првите звуци од клепалото долината оживе. Од сите бараки и земјанки почнаа да излегуваат луѓе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
4. За сето останато мудурот уште на вториот ден испрати по еден од заптиите, преслечен во селски алишта, извештај до кајмакамот во Прилеп, но петте стотини жолтици го ублажија неговиот гнев, та сета оваа кривица ја префрли главно на стариот свој душман Толе Паша и на комитите од Организацијата, за која тој имаше точни податоци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Селаните се поиздишија кога Трајко им соопшти дека се слободни, но да гледаат позарана да си идат в село оти падна ли мракот — аскерот ќе стрела на секого било да влегува, било да излегува од село.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога го позна оти е тој, стана сета разбушавена, заплашена и уплакана. , — Шо сторите, бре, јок да се сторите, баби ниедни? — му се врекна на Јована и тргна да излегува.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја имаш прекрасната причина да излегуваш од мермерот и да ја омеѓуваш ноќта со својот смев.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Поинтересно е да си седиш дома и да си читаш стрипови, одошто да излегуваш надвор, да ја влечеш торбата по фурните и да бараш мек леб.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
МАРА: И, како било, да ти дадеме. Досега пиеја маживе пак рекоа да го фрлам, да побрзаат да каснат пак да излегуваме. Кате, донеси го пагурчето!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ајде, касвите пак да излегуваме. Нема зошто да се плашиме — Анѓеле е прав, здрав како некој волк! Така ли е, Анѓеле?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Туку, мрдајте со рацете, да пролапаме и да излегуваме побргу.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И тогаш неочекувано умртвеноста почна да излегува од него. Тој слезе и направи неколку чекори.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На ранетите им беше забрането да излегуваат на палубата во текот на пловењето низ Гибралтар и за време на краткото задржување во Копенхаген.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во сите тие денови на училиште постојано избегнував да излегувам на одморите, за да не се сретнам со Вера.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
На ракавите моравме да носиме давидова ѕвезда, за да бидат регулирани забраните кои важеа за сите Евреи: повеќе не смеевме да одиме во театар, опера, на концерт; не смеевме да одиме во ресторани и паркови; не смеевме да се возиме во такси; дозволено ни беше да се возиме со трамвај, ама само во задната кола; смеевме да излегуваме од дома, ама само во точно определени часови; телефоните ни беа укинати, а смеевме да користиме само две пошти во градот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше луѓе кои го молеа доктор Гете да ги пушти, барем на неколку минути, да излезат од Гнездо, ги склопуваа рацете и паѓаа на колена пред него, но тој не попушташе, сеедно што некои од оние кои го молеа беа мирољубиви, и никакво зло не би направиле надвор од болницата, ниту пак би побегнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара и јас бевме дел од оние на кои им беше дозволено во групи, во придружба со болничари, да излегуваат од кругот на болницата и да прошетаат по градот, но сепак ни таа ни јас никогаш не посакавме да излеземе од Гнездо, останувавме со оние на кои им беше забрането да излегуваат надвор од психијатриската клиника.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше септемвриски ден кога во нашиот дом дојде еден од синовите на братот на мојата пријателка Клара, и ми кажа дека таа умрела во психијатриската клиника Гнездо, во која живееше со години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Расположена ли си за Донг вечерва?“ ќе те прашав.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не беше веќе потребно да се расправаме или да се милуваме за да ја повикаме удавената жена; каде и да одевме, таа се појавуваше по своја волја: во ресторантот „Роки италијанска говедина“, во „Линдо Мексико“, и во „Куќата на Донг“, нашиот омилен кинески ресторан во кој што сѐ уште често одевме затоа што во почетокот на годината, кога беше зима и ние тукушто бевме почнале да излегуваме, нѐ оставаа да седиме и разговараме до касно само со малечки шољи јасминов чај и раздробени „колачиња на судбината“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постојано се шегувавме околу одењето таму.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И,сега тој може да му одговори нему гласно и со намавнување, а потем бригадирот Језекил продолжува по разгазениот снег, со долгата пушка на повисокото рамо, додека тој во себе довикнува по него да излегува и тој понекогаш напред и да разгазува, да не го остави постојано да го цепи снегот само Претседателот, бидејќи тоа знае ѓаволски да измори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Едно време тој престана и да излегува со нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го удри по лице светлата жица од прозорецот, од неа сега струеше жештина, а викотниците како да излегуваа од неа и се истураа во собата врели и мачни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А и страшно беше надвор, во тие долги зимски ноќи. Ти е страв да погледнеш, а не да излегуваш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од куќите излегуваат здрави и болни, се извираат од под чардаците, се пореваат меѓу јалиците, како да излегуваат од земја, од никаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Занесено некаде, веќе душа да излегува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И уште ѝ кажувам дека леунка до шест недели не смее надвор да излегува, оти шест недели гробот ѝ е отворен.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И во нејзиниот сон одеднаш од пазувите почнаа да излегуваат крилја.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сестрите го видоа Тодор како се спрема да излегува.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Син ти излегува со неа затоа што треба да излегува со девојки, се јави повторно мајка му. - Кај ја најде...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Го гледав низ прозорецот од спалната сонцето што се креваше зад планината како пламен да излегува од земјата, како огромен вулкан да избил и тоа повторно ме возбудуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А на покривачот, над овој черен, има малечок отвор преку кој излегува чадот (иако може да излегува преку покривач каде што сака); тој отвор се вика „баџа“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во селото Старавина утринава поп Јаков служи литургија, држи проповед, та досега доцна ја пушти црквата, од која почна да излегува народ, крстејќи се пред иконата на св. Богородица над самата врата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пишувам, пишувам, но „тигарот“ е вистински тигар од хартија, бескрвен и невозбудувачки, воопшто не личи на опасниот, неодолив деспот на џунглата крај моите нозе... ...всушност, вечерва не требаше воопшто да излегувам.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
На заболените луѓе власта не им дозволуваше да излегуваат од дома.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Нему очигледно неморалот којшто е најстрого забранет за нас партизаните му беше поважен и продолжи да излегува и да се среќава со споменатата девојка, ќерка на споменатиот монархофашист.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сега не знам зошто одбивав да излегуваме ноќе - заради својата зафатеност или заради сјајот во твоите очи?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А тогаш, утредента, ги истераа воловите рано и, како обично, му подвикнаа и на Мартина да излегува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Така, долго време откако мојот татко загина, мајка ми дење спиеше и не сакаше да излегува.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Како од мене да излегува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се фатив кај што сум тргнала сосе слушалката да излегувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почнаа и тие да излегуваат надвор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И почнаа да излегуваат комити, да ја чекаат Бугарија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Дојдовме ли, а? – прашуваат играчките озарени во својата најголема радост. - Да излегуваме?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
За среќа, книгата беше на поличката до креветот и не морав да излегувам од собата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И така продолжија да излегуваат на виделина и други згоди и незгоди од многуте есенски и пролетни излети - што се паметат многу долго - некои дури до крајот на животот. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Им дозволив да мочат без да излегуваат од рововите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Наместо да оди работата на подобро сѐ повеќе се влошуваше. Почна да излегува и да пие алкохол.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)