да (сврз.) - коле (гл.)

На челата под ветвите фесови им лежеше слава на злодејство.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И помолил, за спокој на душата, сета машка челад на Мечкојадовците да носат обетка на левото уво и да колат сѐ што е дворјанско, под самур - калпаци, во зелени долами везени со злато и во кафтани од срмен кумаш ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Почнавме да колиме овци, шилежиња и со кожата да ги облекуваме мажите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На народецов не му се нужни старци, животот ќе го продолжат децата што ги купувам со своја крв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Одма ми в село влегоа, фатија куќи да пленват, фатија амбари да црпат, фатија овци да колат. Тие ми беа Германци.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Чекаа заповед да колат и да ги распарчат дури и нашите сенки. Дерман ќе се нема.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
За шашарма, тие веднаш престанаа да колат и убиваат...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ама господ не ме остава да колам на спиење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)