да (сврз.) - лета (гл.)

Чул дека вампирите можеле да летаат па се плаши да не го грабнат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дождот Ластовица се стори Кон неа да лета.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Само да е убаво времето, па да се искачиме на Гола Глава, па овците да пасат околу нас, да треперат ѕвончињата, а небото да биде сино и мило, само некое орле да се гледа во височините, па да седиме и јас да ти ги покажувам далечните планини, Пирин се гледа оттука, и Рила се гледа на север, Беласица можеш да ја видиш, и сѐ се гледа, и од некаде ветре долетува и носи миризби од некоја далечна гора, од некој нестопен снег, па ти е мило, па ти се сака да ги рашириш рацете и да леташ...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тртникот на домаќинот, кикиришката на другаров Кикерко, а на Предо од перјето да лета со колата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Националното е еден вид политички камен кој на сила му се става околу вратот на човекот расположен да лета; со него се задржува човекот да остане во своето село, до својот нужник, да не отиде во светот, да не види дека постојат многу и различни светови.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Човекот не може да лета, тој е прикован за земјата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Далеку е тоа, Петре, му одговорил Иван, мене тешко ми паѓа со мислата таму да отидам, а не по патишта да одам, по небеса да летам ...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се мислам дека истиот е населен од многу што сакаат со позајмена статусна позиција, што би рекол Вендерс „...да летаат низ ноќта во слеп полет без инструменти, но на крајот да се приземјат таму каде што избрале да бидат.“
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ко, да летам на Марс чинам занесена, не осеќав нежност во тоа патување сал оргазам, кој силно пече, боли...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Судено му е на мажот да лета од цвет на цвет, да го собира најслаткото во нив.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Со секој чекор скалите ѝ изгледаа како планина, а нозете тешки како туч, иако околностите налагаа дека таа треба да лета.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Меѓутоа, следната сабота, веќе заздравен од страшната посета, Сатурн се врати во санаториумот со мачката облечена исто како и тој: црвено-жолта мрежеста поткошула на големиот Леотард, полуцилиндар и развиорен плашт со кој изгледаше како да лета.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Откако безброј пати повторно се обиде да ја види Марија, Сатурн ги презеде сите возможни и невозможни мерки за да го добие таа неговото писмо, но и тоа беше залудно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Уште позакржлавени во сенката на своето прогонство, доволно се мали за да летаат со помош на пловечки кожинки кои во вид на крилја се распнати меѓу долгите, ’рбетовидни прсти, налик на букет опашки, и така сите тие создаваат...“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
7. И РИБАТА КРИЛА ИМА, НО НЕ МОЖЕ ДА ЛЕТА - зашто сино море и сино небо не е исто, сепак, сал дождот ги спојува во едно тие два света, но кој него, вода што тече, го смета за лепак...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Му се вртам на Дедо Боже и му викам „Шефе, грефчево не може да лета до Калифорнија, ќе ме испушти негде по грешка...“
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Можат да летаат низ апстрактни шуми, што се всушност графички прикажани статистички податоци и така многу полесно да ги забележат мострите отколку на колкав и да е компјутерски екран.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Едо Бранов се чувствуваше претерано изморен зашто вчера изутрината долета од Скопје со еден ран лет, а утредента, доцна попладнето требаше да лета назад за Скопје.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Младите штрчиња ги учеле да летаат нависоко и Аџијата беше распратил абер по сите страни да се чинат азар сите штркови, за на свети Панделимон да тргнат за на вилает; му стори абер и на Силјана за и тој да се стори азар.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Премногу е млад, а младоста и тогаш кога ќе прифати дека човекот не е надарен да лета оваа можност сепак не ја исклучува како чувство па дури и како помисла.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И така не ќе можеш да леташ така дури до Европа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ги измени и навиките за спиење зашто веќе не можеше да лета ноќе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Можам и дење да летам! Не ми треба ноќ.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тоа беше богато, полно крстосување, вистинска радост. Но сега веќе не можеше да лета ноќе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Зарем да лета единствено како сушач на алишта на жена си или да им биде ладило на децата во жешките августовски пладниња?
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тајкуните и могулите на меѓународниот капитал можат да летаат низ целиот свет во своите приватни авиони, но најголем дел од светското население е сѐ уште ограничено на „тиранијата на локалното“. 65 Saskia Sassen,“Immigration Policy in a Global Economy,“ SAIS Review 17.2 (1997): 13. 50 5.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Будно е, и не знае со која боја да лета. * Запис пронајден во боенката на Рембо ОДРАЗ*
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
На крилава мои простор им треба слободно да летат!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Имате желби да летате, да патувате, да бидете сакани, да ви се живи и здрави тато и мама, имате желба убаво да се облекувате, да имате свои книги, имате желба да бидете добри ученици, да имате добри другари и слично.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Ти тоа го нарекуваш летање? Јас само седам крај тебе на твојот килим и летаме заедно, а ти велиш дека знам да летам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нашите легенди говорат за летачки килими со кои можат да управуваат само луѓето што умеат да летаат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас многу често се обидувам, седнат на килимот од Миру, тоа да го сторам и, те молам немој да ми се потсмеваш, мислам дека ми успева.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)