да (сврз.) - лизне (гл.)

Сака, ете, да си ја стави извалканата шепа врз секој негов најнов цртеж, за да изгледа како печат; сака да лизне од секоја чаша млеко што Зоки треба да ја испие – но кој му дава!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Само што не смее да лизне! Ја, зошто да не смее!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Дај ми малку да лизнам, вели, белки ќе ме стопли и ќе ми се развидели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пресното месо на растргнато јарче, од кое таа не можеше ни да лизне, иако ѝ стоеше на дофат, мирисаше толку густо и раздразнувачки, што таа многу посилно ја сеќаваше таа миризба што опијанува, отколку болките од своите лути рани.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)