да (сврз.) - ослепува (гл.)

Сакаше да се грчи во тие крчми, да ослепува од ракија, не, да стане вид само за едно - за Јана, таа неврат со златна пена коса зад малите уши.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Почнавме и да ослепуваме, вели жената.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
При здрави очи да ослепуваме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)