да (сврз.) - офне (гл.)

Не му даваат дури ни убаво да офне: „Оф, мори мајко“ , да рече.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Третиот ден, уште на ранина, уште неосвестени од она што се случило ноќта, придружбата на мојот прапрапрадедо, неговите слуги и камилари биле исечени од сабјите на ајдутите, така што немале време ни да офнат ни да залелекаат.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ти бранат без лозинка да зборуваш, ти бранат и да офнеш, на некоја болка да се оѕвиеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)