да (сврз.) - почека (гл.)

Таа ќе замине прва, а Винстон ќе треба да почека половина час пред да тргне по неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тргаше од својата цигара - гледаше откосо и лукаво во несреќната, избезумена мајка ѝ, ненадејно и за неа, ѝ се роди и ја обзеде, во тој момент, некакво чудно задоволство да почека со својот план и да се насладува колку што може подолго на чувството дека ѝ се во рацете мирот и спокојството на оваа богата, чорбаџиска куќа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Жнеењето и веењето може да почекаат, државата не чека.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На главниот автопат, делот од патот по кој Даниел возеше, мораше да застане и да почека малку пред да почне неговиот камионет да се вклучува во реката од сообраќај.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Реши да почека Бојана да се разбуди.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тој рече да почекам и се упати кон жената- пајак, која по вторпат беше паднала во својата мрежа и во неа се прпелкаше обидувајќи се да застане на нозе и да излезе од густата преѓа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Да му го кажеше ли тоа, или да почекаше?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
КЕВА: „Само чорбаџи Теодос, вели уште малце да почека“..
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Чекањето си има ред и крај. Не сум јас задушна баба!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Газда Таки и Христина излегоа надвор во дворот, да почекаат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тоа никој не може да го предизвика или да го забрза. Мораме да почекаме децата да пораснат.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Како да му кажам дека го слушнав гласот на Никифор Абазовски. „Зар не можеше да почекаш да се изладам во гробот?“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знаат да почекаат, вели Катина Егова.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веќе немам сили за чекање, вели, нашево не може да почека.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Треба да почекаме сите да заспијат, па дури после да се досегнеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Работата заради која беше дошла во градот можеше да почека.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Па, каква беше таа приказна што му била онолку предобра на Нешнал ривју што да не може да почека ниту еден ден?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најголемката сака да ги прескокнува сѐ уште нераздвижените, кога Чана ги крева рацете и со нив чиниш пак ја затвора вратата Да почекаме уште малку!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Овојпат телеграмата може да почека, дури до утре, целта е постигната, макар што шифрантот Иваз беше на своето работно место.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Месади ништо не рече Реалниот повеќепартиски систем во Тунис требаше уште да почека, како што велеше Бургиба јуниор.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас би го однесол писмово кај Иванов, тој би ме помолил да почекам одговор, таму би ме ликвидирале и ти би останал сосем настрана од сево ова и онаа работа со која јас те држам в раце не би имала такво дејство, како кога би загинал од твоја рака?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Мораше да почека да се излее згрутчената солза што ѝ се создаде во грлото. – Зајаче, душо моја – воздивна. Солзите ја совладаа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се предаде. И покрај тоа, ја однесоа во павилјонот наменет за агресивни пациентки, ја смирија со млаз студена вода од цревото и ѝ вшприцаа терпентин во ногата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Треба да почекаме да летне, вели, па после ќе тргнеме по неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)