да (сврз.) - свене (гл.)

Но зар цветот треба да свене, пред да ја раскрие својата миризба?...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во долот ни секна тропотот на водениците како да преврнал дожд како да папсал гром како да свенало цвеќето по меѓите.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)