да (сврз.) - созрее (гл.)

Таков им доаѓал пред тоа во соништата или со тегобите: намќоросан, речиси без линија на усни, нездраво бел под небриченоста.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Авторот на „Марсовските хроники“ одбива да созрее, останувајќи близок до формата на мрачниот По, а не се прифаќа за романот, обликот на Бароуз, својот втор идол, авторот на простодушно и детинесто раскажаните приклученија.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Не бил нем само Онисифор, тој, со лузната, туку и сите други заедно со жените и децата што помагале во запрегнувањето на добитокот во двоколките на кои ќе се донесат воденичките камења од Лесново, по нивна сметка пред да созреат црешите, пред лето значи, и луѓето редум ќе ги израстоварат на брегот на Давидица, секој својот товар пред своја воденица што жената или некој старец или роднина од Побожјане, од Бањанци, од Кучковица или од Мирковци ќе ја допокрие.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)