да (сврз.) - тажи (гл.)

Митра стана, се истресе, си ја заврти косата и почна да тажи на глас и да колни.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Останува само птицата да тажи за седелото свое и оваа празнина што сака да ни се всели во виделото.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Тоа лице со преклопени клепки, како да тажеше, му се исповедуваше на светлосниот млаз што го поврзуваше осаменото момче со она, длабоко надвор од овој строг мир од ѕидови, потиснатост и мрак.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Човечки е да тажиме, синко, - ја положи својата тешка, татковска рака врз неговото раме доктор Коста.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И кога така стишено паднала квечерината врз пресното гропче, души ужалени не додржале, двете пак писнале да тажат - - Леле, росно чедо наше - што се стори ова чудо - ова чудо нечуено? - та зацрни мила мајка и баба ти Петреица - како да те оставиме под сртови пелистерски?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Си сакала, мила Ѕвездо - да го чекаш и пречекаш - зашто многу го заљуби - ама љубов била клета - душичето не додржа - душичето ти препукна... како да те прежалиме?... си ни била единствена - да плачеме да тажиме - да се чуе до небото - мило чедо, мила Ѕвездо, сјајна Ѕвездо Разделино, - што ти било наречено - трета вечер написано!...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Од кошарката излезе стара жена и писна да тажи, гледајќи го налегнат дедото во дворот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И кога овој надолго и нашироко им ја исприкажа случката, двајцата родители почнаа да си ги корнат косите и да тажат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И писнаа гласно да тажат. Присутните не им пречеа зашто така е адет.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Писание, вели Уља, било пишано: на лева страна да се радуваш, а на десна да плачеш, да тажиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Како жени да тажат, да плачат по некого.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)