дека (сврз.) - знае (гл.)

Мислам дека знам со кого имам работа!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Само едно единствено чкорче усран кибрит!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тики: Мислам дека знам кој го подгреал сето ова.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета, џуџе, Пиночева 14!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тогаш, ангелот веднаш те убедува дека знаеш да читаш, да го читаш животот. – ми зборуваше баба ми – Она што сме ние, што ни претставува нас е тоа она што спонтано, случајно сме го запаметиле во текот на животот, дали од читање, слушање од други луѓе или слушање на својот внатрешен учител, не е воопшто важно!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој веднаш ќе ти каже дека знае.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И тамам јас да влезам во таа просторија кога гледам дека тие веќе влегле, зеле што зеле и сега божем потплашени од мене бегаат, се кикотат затоа што ме оставаат со чувството ниту дека знам дали нешто зеле ниту пак што зеле а по сѐ судејќи дрпнале нешто.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Добро, да речеме дека знам што мислев и што смислив дотука.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ми рече дека имал триесет и пет години, дека знае оти е крајно време да се ожени, но бидејќи нема постојани приходи, ниту посебен стан в град, а од Маказар веќе еднаш заминал, бегал од мислата за таа работа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- А што велиш да појдеме на прошетка во убаво расцутениот парк, што во оваа доба од годината, несомнено, ги поседува сите палетни бои? (Мислиш дека знаеш сѐ за мене?).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Е па сакаше да бидеш писател нели? Повели, еве, ги испраќам до тебе најцрните човечки судбини, ќе мора отсега, па натаму, да ги сослушуваш, колку и да не ти се допаѓа тоа што ќе го чуеш ... а ќе чуеш секакви приказни, за болести, за кои не си знаел досега, за надежи засекогаш загубени, за сакатења, сквернавења на човечки судбини, какви не си имал прилика да видиш, а си бил убеден дека знаеш дури и за редовните посетители пред прагот на инферното, за сите пороци што ги измислил светот, откако постои...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Не и кажав, ама убедена сум дека знае колку бев радосна во тој момент и горда што сум со неа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А. и тој сака да работи со вас”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Џимовиот менаџер рече дека не може да го направи тоа, рече, но ова е добар Џимов пријател од Л.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога го праша дали би сакал да направи филм со неа, тој рече: Секако, и дека знае сè за андерграунд филмовите и дека некогаш студирал режија и сето останато што оди со тоа, но тогаш одеднаш Нико се појави со еден холивудски актер Том Бејкер.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тука јас се насмеав, а тој рече дека знае за загадочноста на зборот, но не знае како подобро да го опише своето доживување.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој отсекогаш мислел дека знае што треба да правиме.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Трајко се зачипчи за стариот свој пријател.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По самото негово држење видоа дека знае, но не сака да каже, затоа мудурот му намигна на јузбашијата и му проговори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еве, признавам дека знам дека... Навистина знам и сега марш на мижење:-))
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Во секое лице што ќе го сретнеше, а не пак тоа да се загледаше во него, ја читаше потсмешливата наситка дека знае за судбината на неговиот татко, на неговото семејство и него самиот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Да се каже дека знае повеќе, значи дека постои некое дефинитивно знаење, дека постои техника и дека може да им се предаде на квалификувани ученици.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- Ајде бе дедо! Знам дека знаеш. Ајде! - Не знам!... - Знаеш!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Има, рече во дворов на општинава еден пеливан од Кичевијата кој од пред три дена низ сета каза прилепска бара јунак сприти себе, а нашиот прилепски јунак, кој ќе го надвие кичеецот, еве го, покажа на Лазора.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Уште додека беше на прагот направи поклон, првин спрема Мустафа ефенди, потоа и спрема прилепските првенци, а кога се исправи, божем силно израдуван што се измирува со нив, лисецот ги прекрсти потковичаните, како да му се верни и вековни парохијани, и изјави дека знае зошто е повикан, дека му се радува на измирувањето, но и дека има нешто да придодаде во врска со измирувањето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За мене не беше тајна партизанското минато на Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега тој стоеше негде над мене, или поблизу!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Зарем не сфати дека знам сосема малку за незгодата што го снајде Иван?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или нешто криеш? - го дополни своето веќе изречено прашање Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А за неговите изгледи не знам речиси ништо.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира дека знаев оти ќе го слушнам токму тој одговор.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иако не верувам во нив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, дури почнувам и да верувам дека знам по нешто и за таквите појави.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како што индивидуите почнуваат да ги артикулираат преферираните настани во овие алтернативни нивоа на активност, и како што стануваат сѐ поангажирани во уредувањето и поврзувањето на овие настани во посебни секвенци низ времето, можат да бидат поттикнати експлицитно да ја именуваат на овој начин сугерираната алтернативна тема или 50 Margina #4-5 [1994] | okno.mk контратема.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Именувањето на алтернативна тема или контратема е многу важно, помеѓу другите работи, и затоа што, (а) значајно учествува во чувството на индивидуата дека нејзиниот живот оди нанапред по патот кој таа го одбрала; (б) овозможува да се припише значење на настаните или искуствата кои инаку би останале незабележани или за нив би се сметало дека се од мала важност; (в) го олеснува правовременото одредување (средба-по-средба) и поврзување на настаните кои се случуваат за време на тераписките средби и (г) ѝ дава на индивидуата чувство дека знае кој може да биде следниот чекор во избраната животна насока.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Отец Кирил се посомневал дека слепецот од Кападокија е измамник, и дека знае само една и иста приказна која ја кажува секогаш, без разлика какво слово и со какво писмо е забележано на штичката.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Мислам дека и тој знаеше дека знам, но ме молеше, со погледот, да се преправам дека не знам.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сигурен сум дека знаеше, оти нејзините најдобри другарки доаѓаа да нѐ гледаат, а таа не.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А дури и во тие очигледни или одбивни случаи, може да излезе потешко да се објасни логиката што ни е во основата на вкусовите одошто ние сме си мислеле.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со други зборови, би нѐ открил: би изразил, а со тоа и би обелоденил, нешто срамотно или неугледно или барем потенцијално дискредитирачко за нас, нешто непожелно или патетично или претенциозно или непривлечно, нешто штетно за нашиот идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако треба во неколку зборови да срочам што мислам дека било, би рекол дека знаеле дека машката геј-желба не може да се сведе ниту на сексуална желба ниту на геј-идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не, не ако му се верува на Чез или на Честити, одвреме-навреме трансродовиот фризер од Хикори, Северна Каролина, кого во 2004 година го интервјуирал Е.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако бродвејскиот мјузикл може да им биде близок на стрејт-жените на начини на кои не им е близок на стрејт-мажите, иако може да ѝ создава помалку родови неволји на својата хетеросексуална женска публика отколку на хетеросексуалната машка публика353, изгледа дека нема стрејт-женски соодветник на силно самотното, бурно екстатичното, претерано сентиментално детско искуство на мјузиклот што го опишува Д. А. Милер.354 Италијанските вдовици од Фајер Ајленд носат дрег, но не личат на жени, ниту пак имаат таква намера.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Клониме од еден дизајн, кој никогаш, ама никогаш не би го имале дома – или не би го носеле, или не би го возеле – не само затоа што е грд туку и затоа што е, да речеме, сладок или китен-китен или фалбаџиски или мелодраматичен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Запрашан како реагирале мештанките кога ќе ја виделе Честити (женското алтерего на Чез) в црква или во трговскиот центар или кај лекар, Чез рекол дека знаеле дека не е баш она што изгледало дека е: „Ниедна природна жена... не обрнува толкаво внимание на детали“.352 Истата логика важи за некои од другите тука споменати машки геј-културни практики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Патрик Џонсон за една книга за геј-мажите Црнци од амерканскиот Југ.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Реагираме толку силно на овие кодирани значења што не може да има многу сомнеж дека навистина ги има таму или дека знаеме дека ги има, но – освен во неколку случаи, кои не се ниту очигледни ниту претерано одбивни – би биле на големи маки да ги кажеме какви се, да ги именуваме, точно да наведеме од што се состојат тие значења, што точно значат тие конкретни значења.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
САЗДО: И не ви пречи дека знае кој е вистинскиот виновник за смртта на вашата снаа?
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
ЛЕНА: Истрагата покажа дека тоа било несреќен случај, невнимателно минување преку пругата. (Таа станува, ги зема шољите и се упатува кон самоварот.)
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Рече дека сме од Скопје, така пресуди по табличките на колата и дека знае малку македонски, ама добро зборува грчки и италијански.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Шатев негирал дека знае турски јазик.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога утредента отидов на училиште, се обидував пред Марина да не се издадам дека знам за нејзината тажна тајна.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И тој знаеше и јас верував дека знае за вистинската причина на ова преместување на сликата, но најдобро така да остане.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Јас сакав да му речам дека знам дека и во Париз веќе не ги лечат пациентите онака како што тој кажуваше, дека токму методите за кои децении пред тоа во Салптертијер ги вовел доктор Пинел сега тој самиот ги проповеда овде, ама сепак молчев и го слушав: “Кај нас ги лечиме пациентите низ разговор – со цел да дојдеме до тоа што ги измачува, разговараме со нив за она за што сакаат да зборуваат – тоа се, секако, будалаштини, ама на крајот од сите будалаштини ќе дојдат и до некои умни сознанија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не велам сите, но некои од нив ќе ја имаат среќата да се вратат во нормалноста.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не оставија впечаток дека знаат машки да јадат и дека е дојдено времето во кое тие ќе го кажат она што повеќе не може да се премолчи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
ЗАВИДЛИВОСТ Јас знаев, а знаеја и другите од моето одделение дека знам да повлекувам интересни линии по листовите од блокчињата за скицирање.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Не се обидувај да го подучиш оној кој е сигурен дека знае.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Не биди ни сигурен дека знаеш како да подучиш - самиот учи.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Мислам дека знам што сакаше да каже. А ти, знаеш ли?
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој ќе знае што сака да ни каже.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сепак некој се сетил да ги побара треварите, црниот Ландил Димулев и малку постариот Никола Влашки, човек што половина свои дни ќе прележел по слепи зандани ако не бил итрец во малите кражби и во големата увереност дека знае што е правдина како сега што знаел од што е болен Неделко Шијак, заради што пожолтува, од што се збрчкува како стогодишна желка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го покрил челото со дланка. Искинатите зборови без значење му замирале в грло, замреле, стивнале со танок писок.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Отстапил малку пред налутениот челник и со прст повлекол невидлив крст преку челото. И се згутавил под лита наметка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во кркорењето се засркнал со кучешка кашлица и станал беспомошно загледан во трепетливото небо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Мислам дека знам, рекол Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гледал низ разбранетост на златни и зелени риги кон купот секакви глави, кон очите во кои животот со свој знак го обележил најтемното во човекот, суровоста, алчноста, себичноста, или само му се чинело дека гледа и дека знае колку им тежи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Видовит сум, Онисифоре. Ти се колнам дека го видов и дека знам што нè чека ноќва.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас го правев тоа со страст што ме опијануваше, шмукајќи ја првин едната, а потоа другата брадавица, апејќи ги цицките чие менување на облините го чувствував на површината на усните и јазикот, кој застануваше на места за потоа одеднаш да направи свиок со врвот, да притисне, да потсети дека јас сум тука и дека таа игра не е надвор од мене, дека таа е дел од моето рацио, дека знам што правам и дека знам зошто го правам тоа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Секако дека знаете за трубадурите. Енциклопедиите велат дека биле во процут меѓу единаесеттиот и тринаесеттиот век.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Иако, се разбира, тој знаеше дека за Петрович се зборуваше дека знае наеднаш да ти пресече некоја ѓаволска цена, така што дури и жена му да не може да се воздржи и да не викне: „Да не си се споулавел, глупак ни заеден!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, без разлика – Сем Галовеј беше еден од нив. Сем го преобрази лицето, ставајќи му маска на маченик, додека го прицврстуваше понито.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се сретнавме, пак ми прости. Ах, колку го сакам, само да знае. Знам дека знае.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Помислувам дека знам сè, дека сум го нашла решението и одговорот на сите мои заблуди.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ми велеше дека знае оти јас го сакам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Му реков, дека знаев.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Повторливото примање на ин формацијата го отстапив на еден стар Албанец седнат од спротивната страна, кој изгледаше дека знае да слуша и кога јазикот на кој се зборува не го разбира.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Не, овој кентаур со мајчино млеко на брадата, мисли дека знае сѐ за мене, откриваше.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Стоеја потпрени еден на друг и се срамеа. „Остави го, Мироне“ , рекоа. „Тој е сакат.“ Во очите им лежеше лилава меланхолија и молеше - остави го Мироне, а тој, насилник со жед на сувите усни, уште еднаш праша со закана крстосувајќи ги рацете на гради: „Што сакаш ти?“ На ниското чело можеше да му се прочита дека знае да биде до крај безмилосен кон противниците.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не, ти си прв, ќе ја наведнеше главата. Прв?... Ќе ја закопав во себе својата смеа и ќе премолчев дека знам - јас секогаш сум или прв или втор.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Знаеше дека знае што следува понатаму, но во моментот не можеше да се сети.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ти знаеше дека знаеш што е тоа, но не се осмелуваше да си признаеш. Од другата страна на ѕидот имаше стаорци.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
5. Во секоја етапа на неговото затвореништво знаеше, или му се чинеше дека знае, каде приближно се наоѓа зградата без прозорци.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Му се чинеше дека знае инстинктивно кој ќе преживее, а кој ќе исчезне: иако не беше лесно да се утврди што е тоа што помага да се преживее.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знаеше што значи тоа, или барем мислеше дека знае.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Исто така му се чинеше дека знае што е тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
38. БЕЗ СЛОБОДА СИ КО РИБА БЕЗ ВОДА - навистина, тоа и секој маж го знае, дека знае и добива два кучешки бода - едниот за квичење, другиот за лаеж...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Се правдаа, тврдеа дека ме сметаат за исправен, дека знаат оти сум бил ангажиран за помош за прославата на јубилејот на браната, но дека ова била нивна должност и така натаму, како што зборува обично секоја полиција во такви прилики.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Какво прашање… Па, нормално дека знаев.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Кога оздраве Богуле и се врати во интернатот, го викнаа и внимателно, полека му кажаа дека татко му е умрен, му ја подаде телеграмата и му изрази сочувство жулнувајќи го со рака по главата нежно, татковски и молејќи го да најде сили во себе да ја издржи оваа болка, оваа тага; му рече дека знае колку е тешко и жално да ти умре родител и колку мачно се доживува тоа, но што може да се прави кога е тоа веќе факт, кога не може ништо да поврати, ништо да стори; со плачење и со тагување може само да си го довлоши и онака слабото здравје.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога сурфираш, постои моќен комплициран систем, но ти јаваш на него, одиш некаде со него, и можеш да направиш некој избор во врска со тоа. ñМислам дека знам на што мислиш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А ти, еве, велиш дека кога си била последниот пат, ти рекла дека знае за Карл.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
— На мајка си и рече дека и се смеат другачките, дека знае веќе убаво да пишува и смета, и дека сака повеќе да везе отколку да учи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Исто така се покажа дека знае да смета до сто.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Танаскоица, за која тој знае дека знае што ѝ е на момата, како да стана сојузник со Пелагија, не ја отвораше така често својата уста, а кога ќе беше притисната од грлениот глас на Танаско како од надојдена река, таа само проломотуваше Ки дое ред, ки са виде!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Петра благо се насмевна сакајќи без лафови да ѝ каже дека знае што врти во главата, оти малку или многу, сите знаеја, таа тоа гласно го изговори на гаковската станица, дека врзала семка од Доне во мешето.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И дека еден ден тоа ќе служи за разонода На широките народни маси Евентуално и како рекламна порака На некаков вињак произведен во Загреб Знаеше не дека не знаеше Цезар и за Брут Ама напати не сакаше да знае дека знае А тоа несакање си има цена Секое сакање и несакање си има цена И од тоа може да се направи еден огромен ценовник На империјалните сакања и несакања Може да се направи и цела историја На зголемувањето на цените на главите на императорите Од Цезар до денешни дни
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Се разбира дека знаев, но јас знаев и грчки.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Вџашен, без да има таква намера, го закопа погледот во долчето помеѓу нејзините дојки при што таа си ја стави раката на градите, со палецот и показалецот се фати за бисерниот гердан, да се покрие, но некако не криејќи му го задоволството дека знае каде му залутал погледот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дури ни тие што мислат дека знаат и упорно ни ја пикаат под носот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мислам дека знам една болничарка што ќе им помага место мене.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Анастасија беше уверена дека знае на што мисли Радуле.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овде само ќе додадам дека знам кога гласовите му припаѓаат на човека а кога на ѕверот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се разбира, со оглед на фактот дека знаев оти постојам побрзав да ја отфрлам помислата за некаква етерична или духовна состојба.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Отворено ја обвинив дека знам оти и таа на таков начин печели.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Претполагам дека знам што е и каква е една вообичаена треска штом ќе наидам на неа“, рече докторот со студен, авторитетен тон, проверувајќи му го пулсот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Утредента не размислував многу за тоа, но кога влегов во уредот го гледам Стен Вилис како се загледал низ прозорецот, онака среде ден, па му велам, да се обложиме дека знам на што мислиш, а тој ми вели дека сонувал нешто ноќеска, и пред да ми го раскаже сонот, јас веќе го знаев.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се разбира дека знам зошто се смее додека се обидува да ме разголи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еднаш или двапати ја обавестив дека ми е познато она што се случува во дуќанот под нашата соба. Дека знам на каков терор е изложена.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не пропуштив да напоменам и дека се подготвувам да интервенирам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак, откако истече поројот на таа страсна ноќ, ѝ реков дека знам оти кога е во прашање љубовта дружам со наивноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Го знам и тоа, ѝ реков, дека ти знаеш оти всушност јас сум оној несреќник кој не е сигурен во колкава мера ги пречекоруваш границите на верноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се разбира дека знам оти таа самата врши пробир на нештата кои може да му се соопштат на Севишниот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А може и ништо нема да ви рече.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Само ќе ги поткрене рамињата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Вие може да верувате дека знаете, но јас тврдам дека и мојот професор од Виена ќе ви го речеше ова што ви го велам јас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тогаш мислев дека проблемот е во нив, но сега мислам дека знам во што била работата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Сега јас, сега јас! - викаше таа, а Бистра и Мони високо се издигнуваа на лулашките, фалејќи се дека знаат да се лулаат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Сакав да му кажам кога ќе си легнеме, но се премислив.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ме фати страв да не дознаат чичковците. Пак ми дојде да испуштам едно „аааа“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Што дека знам каде е, кога не можам да сум со неа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас мислев дека знаеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас бев борец на Грчката демократска армија, велам, зар не знаете дека знам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Знаеме дека знаеш, вели. Ќе дојде ред да молиш за да признаеш, вели, по колена ќе одиш и ќе молиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ајде, речи отворено дека знаеш и за транзиција и приватизација, и за демократизација - и разни други - ија, може и КРИзација, речи дека не сакаш за тебе да има табу теми!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Нормално е медиумите да ја пренесуваат ексрлозивната ситуација во регионот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Без многу претерување може да се рече дека повеќемина Французи веруваат дека знаат доста за Македонија поради единствениот факт што една од нивните салати го носи нејзиното име, и оваа, македонска салата, великодушно ја пренесуваат преку нивните граници за да се прошири нејзиното значење дури до Јадранското и Црното Море.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Постарите, односно ние родителите, сметаме дека знаеме повеќе, повеќе сме преживеале и даваме сè што е можно за нашите деца.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Знаевме - приказните ги раскажуваат бабите, а дека знае да раскажува и книгата-не верувавме!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Слушам, зборуваат комшиите за некакви тепачки крај чешмичето, - божем случајно приспомна, а мене ми беше јасно дека знае сè.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тогаш се сетив на зборот - сенилен - што татко ми го употреби за дедо ми, се стрчав кон работната маса на мајка ми, сигурен дека мојот пријател Братољуб Клаиќ ќе знае да ми каже што значи. Се разбира дека знаеше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но побратимот Јанко сè слушнал и сè разбрал, но не им признал дека знае турски и така гостинот Јанко му рекол на домаќинот: Побратиме, изморен сум, еве ќе си легнам тука на рогозината.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„Е па, гледаш ли дека знам?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Уште еден доказ, си рече Сандри. Уште еден дека знае: кога двајца пријатели одат во куќата на една недостапна жена, едниот сигурно е тука за да ја прикрие вљубеноста на другиот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Ти тоа го нарекуваш летање? Јас само седам крај тебе на твојот килим и летаме заедно, а ти велиш дека знам да летам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Прво не можеше да си поверува дека знам и се чудеше како знам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Мртво се смеев на неговата маленкост. Чувствував дека знае колку си е ништожен сам на себе, па барем беше искрен во признавањето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сакав да ѝ кажам само дека знам оти таа е најлошата од сите нив, но сепак мудро премолчев.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Му кажав на Змејко дека знам оти ми згреши, т.е. на себе си згреши.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ме прашуваше со сомничав глас каде згрешил, а јас не му кажав што згрешил, само реков дека знам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)