дека (сврз.) - мене (зам.)

Морам да го кажам и тоа дека мене овој перформанс ми значеше многу повеќе од обичен физички чин.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Давид на Musicmaster му остави долгови од 12 000 долари - неисплатени сметки на асоцијацијата, при што овој, фала богу, не се израдува многу и во секое свое писмо упатено до мене подвлекуваше дека мене не ми се лути но дека Zack ќе биде убиен доколку се сретнат.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Од сите девет внучиња баба вели дека мене најмногу ме сака.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сакам да кажам дека мене така ми доаѓа во колењето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ти добро си знаеш дека мене не ме личи некој да ме види со тебе седната тука под дивјачката, сама девојка тоа не го прави, да си го пушти беќарот да седне до неа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Притоа кон изреченово ќе ја придодадам уште и забелешката дека мене најмалку ми личи ваквиот приговор.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ИВАН Во затворов соништата се чудни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Требаше да ме побара по телефон другарката секретарка Егејката Филимена за да дознаам дека Иван е во затвор и дека мене ме повикал Ѓурчин за да утврди колку сум виновен за неговото однесување!?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А јас младоста си ја поарчив газдарица да станам!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не знам - вели - само знам дека мене ми се случи да поминам низ тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тргнав ќорлемечки, а тоа се покажа необмислено! – викнав на глас но притоа се трудев ова да не прозвучи и како поплака.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Вие Боге треба да знаете дека мене не ме измачува тој проблем: мислам на она што го рековте, дека сум немал родител кој ќе преземе некои обврски.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ти префрлам дека мене аргатка ме стори! Задругарка!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Имаш право, не ти личи! – Даскалов многу лесно се согласи со мене. – Доволно долго живеевме за да можеме да сметаме дека безгрешните се уште не се родиле.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во затворот соништата се прилепуваат до јавето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Пораснав без татко и тоа ми мина во навика.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А виде каде втасав јас?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И не беше толку страшно штом можеш да ме видиш волку насмеана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не личат на соништата од обичниот живот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Филозофот се сврте кон мене, ме погледна, и јас знаев дека мене ќе ме одбере за сопатник свој во подвигот што се готвеше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас му реков дека не верувам дека мене ќе ми се укаже такво нешто, оти тоа треба да се заслужи, со чиста душа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ќе ти кажам дека мене не ми е битно: Како се викаш, што работиш, како заработуваш за живот, дали некаде членуваш, како се облекуваш, каква музика слушаш, колку години имаш, во која фирма работиш, како ги трошиш парите, кој јазик го зборуваш,колку си висока и тешка...
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но, морам да ви признам дека мене не ме плашат тие што имале срце, па го изгубиле оти кога - тогаш можат да си го најдат и пак да си ја почнат старата песна.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И продај ми го ова парче туч дека мене ми требат за работење.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Не ми е за продаање, мајсторе - му рекло момчето - само сакам да се научам колку пари чинит, да пак ќе си го однесам дома, чунки ми е останато мираз од татка.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- А, зошто мислите дека мене некој ќе ме чека? - Па, така. Сѐ почесто слушам гласови.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе ви биде малку незгодно кога ќе речете дека мене ме оставивте тука сам, но вие воопшто не грижете се за тоа. Та јас самиот го сакав тоа, човече.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дека мене ми ја исклучија струјата, а срам ми е да кажам! Онака, јавно.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А подготовките со фризер и шминкер може да му значат дека мене ми е „задња шанса“, а нему не му се брза... и не му се врзува.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но самите ликови знаеја дека мене ми пречеше опседнатоста со правилното подредување на нештата од страна на исклучокот од правилата во здодевната улица.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
МЕШАЕВ ВТОРИ: Денес, сосем случајно сретнав еден пријател со смисла за хумор, со кој не сме се виделе уште од млади години: тој еднаш се изрази во таа смисла, дека мене и брат ми нѐ глуми еден ист актер, но брата ми подобро, а мене лошо.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Со скромна става ем покорна глава ѝ објаснувам дека сите тие податоци се одамна наведени и дека само чекаат некој да ги сублимира... а длабоко во себе пирувам дека мене прв ми текна ваков заклучок!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Како да било, но јас си признавам дека мене и не само мене, Резолуцијата на Инфорбирото многу ме погоди.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Погледна низ прозорецот и виде на крај на улицата размафтано темнозелено палто.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„А мислев дека мене си ме убила. Мислев дека си ме предала.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Татко ми раскажуваше дека мене во торба ме носеле кога ја минувале границата. Но не објаснуваше дали се шегува.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А познато ти е дека мене, за жал, службата ме турка и во такви експерименти.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Па нели ти велев дека мене не ми треба ништо, освен бункер, митралез, два-три сандака муниција, троа леб и едно стомне вода?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Земи ја... Ако не ти треба тебе, ќе му ја дадеш на некој друг.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Никогаш не му дадов знак дека е во мене и дури по оној несреќен ден кога ме расипа агрономот во изораната нива и додека бев во болница во Сомбор тој се појави и јавно ми призна дека мене ме гледа како замена за својата спалена невеста независно што ми се има случено.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Никифор не може да се сети што да направи: не верува дека мене ме гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гледам кај го врти разговорот: сака да ми рече дека не е време или дека мене не ми е време.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да не мислите дека мене ми е лесно и дека за сè имам разбирање со моите деца, дека за сè ме слушаат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И ако мислите дека мене ми е пријатно што ме закачило јас да бидам тој – се лажете.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Па, не знам, сè нешто наредува, вчера, замисли, ме натера да си ја средам собата и кога јас се побунив и убаво ѝ објаснив дека мене нередот воопшто не ми пречи и дека тоа е моја соба, па што сакам во неа ќе си правам, таа строго и грубо ми рече: Ти така ќе постапуваш кога ќе бидеш во своја куќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не знам како не разбираат дека мене ми е многу здодевно да талкам по околината и дека мразам да ме убедуваат да појдам со нив кога тргнуваат на прошетки.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оваа е моја и овде јас сум главна, а ти си само случајно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Одвај чекав да се вратиме во Скопје и да му кажам на брат ми дека и јас конечно видов срна, за да престане веќе еднаш да ми се фали и да ми прави мака со тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дури не ми се веруваше дека мене ми се случија сите тие работи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Цело време гласно си размислував дека мене не ми е доволен само факултетот за да преживеам во некоја толку мала и затворена средина, за да бидам среќна и исполнета индивидуа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Додека сфатив дека тоа се зборови и дека мене ми се упатени и дека нешто значат, ликот исчезна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)