дека (сврз.) - пајак (имн.)

И сфатив дека ова е провидение, дека пајакот мене ми е подобен, или јас нему, дека попусто самиот сум се унижувал пред Лествичникот и другите бедни; дека сум го лутел Бога оти знак ми дал да го носам светот на плеќите свои, а јас не сум разбрал, не сум го познал знакот и сум дал предимство на друг, оној што е под управата на гревот, оти никогаш не сум се борел, не сум се спротивставил, послушен секогаш сум бил; а оној што послушен е секогаш, тој послушен и кон ѓаволот, а не само кон Бога ќе биде, кога ѓаволот ќе му се претстави под лика лажна, под образ притворен!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сте забележале ли, о бедни и блажени духом, дека пајакот е најмалку видливиот дел од мрежата негова, дека и тој, како и создателот е невидлив, а видлив е светот што го сочинил?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во ноќ токму каква што е оваа Нечија мајка крај прозорец седната осамена, тажна, остарена, сведната мрмори нешто, тажно си реди кој да разбере, што ли навестува? светулка една во ќошот се вгнездува без да сети дека пајакот будно следи (А што ли ќе сменеше да знаеше?) Дал може настаните со ред да ги пререди?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Му беше познато дека пајаците, за да се одбранат и да преживеат, плетат околу себе лавиринт пајажина, луѓето создавале околу себе лавиринт граници, со надеж дека така ќе се одделат, ќе се спасат од другиот, ќе преживеат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)