дека (сврз.) - процедура (имн.)

Типично, Декарт може да го изведува неговото cogito само за себе, докажувајќи го со него само своето постоење, а не нечие друго.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Вистина е дека процедурите за доаѓање до вистинити заклучоци се прифатени за универзални, и за сите рационални чинители се очекува да важат, на крајот на истражувањето, истите уверувања.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Друга одлика на модернистичкиот етос е неговиот индивидуализам.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)