дека (сврз.) - голем (прид.)

1 Се претпоставува дека големиот антички филозоф Платон, под влијание на орфизмот, бил застапник на мислењето дека душата е бесмртна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Единствено што 144 okno.mk сакам е да му докажам на светот дека мојата мисија е праведна!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
После никој не ќе може да каже дека големиот Еди Краста не прави добри дела!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во Античката филозофија, поточно кај застапниците на религиското учење - орфизам, го среќаваме мислењето дека телото е затвор за душата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Марина Џавери, италијански книжевен теоретичар и компаратист Големиот сликар, импресионистот Пол Сезан, на крстопатите помеѓу фигуративната и апстракната уметност, тврдеше дека сликајќи само едно јаболко ќе го освои Париз, со што сакаше да им покаже на љубителите на сликарството дека големата уметност може да се создава и од обични субјекти.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Беше привидно дека големата агресивност од радиото зрачеше и немоќ.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Модри од лутина, тие не ја споменуваа водата, туку нешта поврзани со меѓусебна завист и омраза - дека Сотир му купил стан на зетот в град, дека Михајло живее од наполеоните на дедо му украдени од компањони во Америка, дека Бамбо му ја дал кобилата на Бориза Штопар со мана, дека ќерка му на Бориза е вратена три месеци по мажачката сосе машината за шиење, дека Васко Бурзаноски клавал шеќер во комината за ракија, дека голем проклетилак има во сојот Куцалев, што ќе земе на заем никогаш да не врати...
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Изложбата ќе ја посетат околу 50 милиони луѓе, па сосем е сигурно дека големо мнозинство од нив ќе бидат обични посетители на кои сегашниве експонати не би можеле во нужната светлина да им ја доловат нашата земја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Не мислев да соопштам дека големите автори, големите уметници се болни, макар и возвишени, ниту се трудев во нив да пронаоѓам некакви знаци на неуроза или психоза кои ќе ги „разоткријат” тајните на нивните дела, нивните „шифри”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Така наместо да увезуваме за 1000 евра од УСА, каде што е општо познато дека голем дел од нацијата се дебили, ние би можеле да извезуваме и да постигнеме дури и трговски суфицит.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се чини дека големиот реалист со тоа се свртува од природата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Да замислиме дека големата кутија во која е ДЛА, е приклучена на позитивен електричен полнеж, и да го замислиме оригиналот, нашата кралица од центарот на шаховската табла, приклучена на нулти напон.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
1 Ветувањата и реалниот исход Транзицијата кон пазарната економија и почетокот на неолибералниот проект во кој акумулацијата и максимизацијата на профитите беше правопропорционално поставена со девалвирањето на трудот значеше дека голем број на работнички права кои беа гарантирани и заштитени во претходниот социо-економски систем, ќе доживеат огромно потиснување, девалуирање и само номинално ќе фигурираат во законодавството.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Легнав со надеж дека големиот премор ќе ми донесе трошка сон кој барем малку ќе ми ја поврати силата за наредниот дел на патувањето низ Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко добро знаеше дека големите идеи кои зачнуваа во главите врз погрешни основи од смели поединци, како на пример, во главата на научникот Лисенко, со идејата да создаде џиновско јаболко или зрно жито, можеа во доменот на свеста, на пример, идејата да се истера Бог од душите на луѓето, да се отстрани самото верување на луѓето, можеше да биде проследена со несогледливи последици.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Немаше сомнение дека голема змија лежела таму, точно во таква позиција во каква што ја виде таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Јас велев дека попусто сме се мачеле, дека голем труд непотребно сме сториле, а тој се обидуваше да ме разведри.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На рана возраст во животот, во кои и да е миг кога стануваме силно свесни за своите желби, геј-мажите откриваат дека повеќето човечки суштества што нѐ привлекуваат ни најмалку не се заинтересирани за сексуална врска со нас, дека не ги привлекуваме и дека не може да ги привлекуваме и дека некои од нив самиот факт за нашата желба ги грози.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во онаа мера во која на политиката на машката геј-култура може да ѝ треба одбрана и спасување, таа задача е поостварлива ако се има предвид дека голем дел од машката геј-култура се одвива во, главно, племенски контекст: неа ја примаат и ја остваруваат припадниците на конкретна општествена група, а предодредена е за внатрегрупова потрошувачка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ќе откриеме и дека големата вредност на традиционалната машка геј-култура лежи во некои од нејзините најпрезрени и најкудени одлики: машката геј-женственост, обожавањето диви, естетизмот, снобизмот, драмата, восхитеноста од гламурот, карикатурирањето жени и опседнатоста со ликот на мајката.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
(Сигурно, возможно е да се обопшти овој феномен на луѓе што не се геј- мажи, бидејќи сите во еден или во друг миг почувствувале дека голем број од гламурозните по кои желувале се над нив, недостапни, па дури и дека чувствувале одбивност; но барем хетеросексуалците не чувствуваат дека предметите на нивната љубов им се категорично недостижни, бидејќи спаѓаат во погрешниот пол, што е токму она што го доживуваат геј- мажите).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа е основата врз која ја изградив целава книга.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истото важи за голем број машки геј-културни практики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Поимањето дека „гејството подразбира многу повеќе од сексуални партнери и практики“, дека „некои од својствените димензии на машките геј-животи (одат) подалеку од сексуалноста сама по себе“, дека она што ги прави геј-мажите поинакви од стрејт-луѓето лежи во „несексуалните димензии на природите на геј-мажите“ и дека машката хомосексуалност затоа може да се сфати како конкретно културна практика, а не само како сексуална, претставува клучно согледување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И не може да се одрече дека голем број од културните практики што се поврзуваат со машката хомосексуалност се состојат од активности што нашето општество ги кодира како женствени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Италијанските вдовици од Фајер Ајленд можат да тврдат дека не им се обраќаат на жените – односно барем дека стрејт-жените не се директната, наумена и непосредна публика на која ѝ е наменета нивната изведба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И едната и другата поента се важни; наместо да се избегнуваат, тие заслужуваат сериозно и постојано размислување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не им е насочена конкретно на жените хетеросексуалки и не е наменета за стрејт- општествениот свет каде што би можела да им нанесе многу нездрави последици на сите жени, каде што би можела да ги унижи во очите на стрејт- мажите и да ги поттикне вториве и да ги успокои во нивната мизогинија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но тогаш мислев дека големата љубов што треба да ми се случи ќе биде Филип. Но се излажав. Сепак тоа е некој друг.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Секој можел да забележи дека голем број новодојдени млади луѓе без определено занимање се движат во градот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тој знаел дека речиси сите уапсени немале врска со солунските атентатори, но го знаел и тоа дека голем број од нив имале врска со Македонската револуционерна организација, иако немал конкретни докази да ги испрати на суд.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Веќе спомнав дека големата , елементарна разлика која постои меѓу поезијата и прозата буди разбирливо сомнение.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
За мене е јасно само тоа дека голем дел од сите наши несреќи се должат на бугарскиот народ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сигурно е дека голем дел од оние особини што „скромно“ ги сметаш за свои доблести, дадени се или оформени со наша помош.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Кога би знеле дека големиот дубровнички комедиограф и поет, Марин Држиќ, е роден во 1508 година, на нас, почитувачите на неговото дело, не ни останува ништо друго освен во 2008 година да направиме нешто со што ќе ја потсетиме театарската јавност на неговите литерарни вредности и покрај петте поминати столетија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Томо од овие зборови сфати дека голем број од зборовите пред да ги каже треба да ги одмери.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некои американски анализи покажуваат дека голем процент од американските деца не прават разлика помеѓу секојдневието и телевизиската стварност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Солидно е присутен „духот на починатата СФРЈ“, никако не од носталгични причини туку во обид да се биде конструктивен; имено, слично на Фројд (в. стр. 162 и сетете се на зборовите на Портогеси: „Загубата на сеќавањето, а не култот на сеќавањето, од нас ќе направи заробеници на минатото”) сметаме дека голем дел од причините за сегашните проблеми лежат во неразрешените минати недоразбирања.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таа знаеше, добро знаеше, силно веруваше дека големата историја Татко ја беше задржал во своите книги, во рафтовите на библиотеката кои требаа да бидат штитовите на нашето семејство, за големото спасување од историјата, за кое таа немаше моќ вистински и целосно да се спротивставува како Татко со неговите книги.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За Мајка историјата, за разлика од Татко, не се сведуваше на херојски или драматични настини, кои произлегуваат од војната и мирот, туку од малечките, речиси невидливи нешта околу семејството кои ја чинеа среќна, силна, кога ги спасуваше животите на своите чеда.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но тој како да одеше подалеку од своите мисловни хоризонти, вовлекувајќи се во нови интелектуални загатки, чувствуваше дека големата дебата што ја отворија со својот пријател да ги бележат зборовите со опасна конотација, одеше многу подалеку од замислената мисија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се чинеше дека големиот проект само навидум им ја зголемуваше суетата со која си го осмислуваа животот до неговиот крај.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски бујно размислуваше и откриваше дека голем број ретки книги од неговата библиотека би можеле да се надоврзат на Татковите книги според назначените тематски области.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На пример, според „ Тајмс“ од седумнаесетти март произлегуваше дека Големиот Брат, во својот говор од претходниот ден, претскажал дека фронтот во Јужна Индија ќе остане мирен, но дека наскоро ќе почне евразиска офанзива во Северна Африка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Океанското општество, во крајна линија, почива на верувањето дека Големиот Брат е семоќен и дека Партијата е непогрешлива.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не може ни Господ да ме разубеди дека Големиот Брат не води тачна евиденција кој, колку и кога пие, колку троши на сите облици на пороци и слично.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Мислам дека голем дел од нашиот јазик може да помине низ машина за преведување и да биде успешен.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Првиот дигитален гениј - изработувач на софтвер, којшто ќе го промени персоналниот компјутер во “cyber-elefon” ќе биде истовремено Henry Ford и Walt Disney на електронското време. u Имате впечаток дека големите претпријатија со тоа што и понатаму ја играат старата игра, го забавуваат развојот?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Реалноста е уште посурова ако се има предвид дека голем број граѓани се дел од „сивата економија“, која 33 г) исто така, за прв пат, изречно се предвиде дека работниците на кои работодавачот не им исплатил плата и не им уплатил придонеси од плата три месеци последователно, имаат право да покренат иницијатива, пред надлежен суд, за престанок на работодавачот (пр. стечај) – чл. 67, ЗРО/05; д) не се даде доволен аргумент зошто е избришана одредбата која предвидуваше дека на работникот му припаѓа зголемена плата за работа во деновите на празници во кои не се работи, за ноќна работа и за работа подолга од 40 часа во работната недела, во висина утврдена со колективен договор (чл. 82, ЗРО/03 – Пречистен текст); ѓ) според ЗРО (1993) работниците имаа право на надоместок на плата за време на прекин на работа до кој дошол без нивна вина – на пример, при недостаток на енергија, суровини, репроматеријали или отстранување дефекти – но, висината на надоместокот не беше утврдена (чл. 73, ЗРО/93).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
За да пропуштиш барем нешто Од она што ти се случува кога ќе отвориш очи Да ги пропуштиш ако се може уроците по глобализација Според кои големиот брат ќе заповеда а малото братче ќе извршува Па потем малото братче ќе извршува а големиот ќе заповеда Божем не се рекло и пред раѓањето на големиот брат Дека големата риба ја јаде поситната Та сега покорувањето на староседелците Да мора да се новоименува како глобализација Како што денес се именува секое покорување на малите народи Како што денес се именува и исчезнувањето на малите јазици
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Беше сигурно дека големиот семеен сон го носеа јагулите до бреговите на американскиот континент со неодредениот код на враќањето… III Татко што туку беше вратен од Цариград.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, кога утредента децата од сета зграда дојдоа под шарената елка, видоа дека големиот Дедо Мраз од чоколадо ја нема својата нога!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Еднаш ми рече: „Дури сега гледам колку бил сакан.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не забораваше исто така да напомене дека голем бил бројот на оние што го почитуваат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се гледа и со голо око дека големиот бран никогаш не спие а понекогаш милува некого да го протресе низ песокта на времето и јасно да стави до знаење дека е свршено со големите занеси и дека е редно некој да почне да потонува и во мислите.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
А обраќајќи се кон личностите од американскиот политички врв, ќе истакне: "Зар не би можел некој од нашите истакнати луѓе во Вашингтон, исто така убаво и дури малку подобро да зборува?
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И сметал уште дека големите сили не би смееле да ги разделат балканските заедници на сфери на влијание.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сметал дека „обединета, демократска, независна заедница на балканските народи, која би претставувала цврсто крило меѓу Русија и остатокот на Европа, би била солуција за Балканот“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Читајќи го неговиот говор, јас за миг се исплашив дека големиот британски конзервативец отишол премногу лево од мене... “.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Таму убаво пишува дека големата жалост од децата не треба да се крие, зашто тие вештачката рамнодушност ја толкуваат како недостиг на емоции, а тоа ги збунува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)