ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ако го додадеме и тоа дека политичкиот театар ја означува театарската активност во борбата за остварувањето на напредните идеи, ќе заклучиме дека лондонските театарски адоранти се на вистинскиот пат.

Од писмото кое било испратено од амбасадата во Атина до Форин Офис, очигледно е изненадувањето кое го предизвикал извештајот за “неочекуваниот солиден славо-македонски карактер на ова подрачје и несимпатичниот приод скоро на сите Грци...спрема сите жители на територијата на Грција кои не се Елини во поглед на обичаите, верувањето и јазикот“.360 Од извештајот може да се констатира дека политичкото движење на “локалните Словени, такво какво што е, е едно движење кое не е во корист на Бугарија туку за една независна Македонија“ и дека поддршката на тоа движење доаѓа од југословенска Македонија, а не од Бугарија.

Но, веќе приближната анализа ни покажува дека политичката заднина е само изговор за нижење ред типични „хичкоковски” ситуации, меѓу коишто најславна е веројатно онаа со ветерницата што се врти наопаку: јунакот во потрага по злосторничките грабнувачи се снајдува среде идиличен холандски пејзаж со ветерници, и одеднаш забележува дека една од ветерниците се врти во насока спротивна од онаа на ветрот - тој „против-природен” детаљ секако ја денатурира идиличноста на глетката, одеднаш „сѐ станува сомнително”, се испоставува дека вртењето на ветерниците е всушност сигнал на злосторниците...

Првиот вели: „Но, во Шкотските висорамнини нема лавови.”

Не ме видоа; од еден пријател, во берберницата во која се бричев, дознав дека имаат и дете, и дека Земанек станал генерален секретар на Партијата, но дека таа партија ги изгубила изборите, и дека политичката моќ им опаднала; сепак, велеше пријателот, Земанек живее одлично како секретар на Партијата, а има и љубовница: некоја млада девојка која многу личела на Луција, кога била млада.

Нему му се сугерирало одговорот да биде само „во форма на едноставна потврда за прием“ бидејќи, како што сметале тие, британската помош на НОВ и ПО на Југославија не ја вклучувала и шемата на Тито за создавање автономна Македонија и сметале дека потврдата за прием ќе биде добар сигнал дека политичките цели на Македонците за автономна Македонија не „ја уживаат помошта на Британската влада“.

Сугестиите дадени од страна на Форин офис биле прифатени и на 23 август 1944 година од Рим, од Британското претставништво била испратена телеграма до Форин офис, во која се истакнувало дека Черчил ја прифаќа сугестијата да не одговори туку, во име на Черчил, Форин офис да испрати потврда за прием на телеграмата од АСНОМ.

Вториот извештај заслужува собено внимание бидејќи се однесува на опсервациите на Патрик Хачисон Еванс, член на британската воена мисија за делот од територијата на Македонија во рамките на Грција.

Тој посебно нагласил дека политичкото и военото раководство на НОВ и ПО во Македонија, имајќи го предвид горчливото искуство од минатото и ударите на соседните балкански држави, се залагале и се бореле Македонија да стане "членка на една силна федерација на југословенските држави".

Сето тоа накусо го поддржуваше основниот впечаток дека целата работа е надуена, дека политичките судири се предимензионирани и дека стварна опасност всушност не постои.