додека (сврз.) - патува (гл.)

Предговор Приказниве прво ги изживеав, па ги раскажував во автобус додека патував.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Со прстите еве, и те милувам. Еј, прстите се патниците кои никогаш нема да се преморат додека патуваат по нашите тела.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе личи на небото распослано со облаци со кое душата ја полнев, онака патем додека патував.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
12 Додека патував со автобусот за мојот роден град, веќе смирено анализирав сѐ што помина.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
А ни тој немаше уста да почне разговор. Башмајсторот како да не го забележуваше, за сето време додека патуваа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И за цело време, целиот ден и ноќе, додека патуваат, сѐ истото и само тоа прашање му се врти в глава и постојано со изненадување и мачна вчудовиденост, го повторува и преповторува: зарем неговиот Васил, кој меѓу првите ја нарами пушката и со себе поведе и други, дезертирал?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)