и (сврз.) - гази (гл.)

Зацвиска коњ и откинат од узда - разглавен и разуздан високо затрептува и зафрлува нозе, удира и гази...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Таа го поткрева фустанот и гази во водата така сосе налани.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но зема паниче за прскање.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Го бодна коњот со факелот и газејќи ги кучињата, стигна навреме месечината да му покаже како девојката се губи во столбовите на шумата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ги врзувам врвките на удобните обувки иронија и газам со нив по светнатиот патос на сарказмот.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
На тој смрзнат Бадник, таинствено завиткан во жолта гуња и ретки крпи магла, сликата минуваше пред човекот мртво се огледуваше во неговите очи: тој беше слеп за сѐ околу себе и газеше како смрт, не можеше да се сети како стана сето тоа?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Првин удрија низ панаѓурот, да превртуваат, касаат и газат, некаква глутница пци.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Тој само фрчи со носот и гази клапчиња змии во водата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пенчо подмижувајќи гледаше пред себе и газеше со полни стапалки. Како параден војник.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но во спомнатиов случај открила дека една втасала дури до нејзиното колено.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Подоцна објасни дека всушност и не се плашела од тие гадинки. Обично ги бркала и газела.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На тој смрзнат Бадник, таинствено завиткан во жолта гуња и ретки крпи магла, сликата што минуваше пред човекот мртво се огледуваше во неговите очи; тој беше слеп за сѐ околу себе и газеше како смрт, не можеше да се сети како стана сето тоа?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)