и (сврз.) - душка (гл.)

По долго гледање еден во друг душмански, зад кучето замјаукаа неколку мачиња барајќи ја мајка си, и душкајќи по нејзината миризба.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Дресерот носеше на себе заштитни алишта, ракавици и кај секое куче ќе предизвикаше бес; а потоа и целата група кучиња, ќе ги раздразнеше до таа мера што тие ужасно лаеја, квичеа, напинаа на синџирите да ги скинат, а потеа сам одеше и се криеше во шумата; кога ќе се скриеше, војниците ги пуштаа кучињата и тие, лаејќи и душкајќи по неговите траги, го наоѓаа каде што беше скриен; му се нафрлуваа, но војниците ги сепнуваа, ги задржуваа и ги тргаа за синџирите.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тој се врти овде-онде, и душка.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)