и (сврз.) - замине (гл.)

Мајка ми донесе ракија и мезе, нешто подизбриша и замина. – Сироти пролетери, со козите ќе стигнеле до Америка и Англија, кај ни е крајот? – започна Чанга. – Шегата настрана, со Сталин не се знае!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ја заклале последната коза и заминале.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Има, рече потоа и ми го побара пасошот. Му го дадов, го зедов клучот и заминав во собата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дури на крајот станаа и изустија: Многу добро Симон, господ на помош, многу добро, камо да се стори! И заминаа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се сеќавам дека, кога стрелките на часовникот, оној истиот што се уште ми одѕвонува во главата, се споија на дванаесет, за една минута стасав да ги бакнам сите тројца - дедо, баба и Александар!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Реши и замина на деведесет и четири години, шест месеци по смртта на син ѝ Трајко.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Чичко ми Трајко го стави чајникот со вода за чај, рече - со здравје партизани, се насмеа и замина некаде да ја чека Новата година.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го заклучи дуќанот, доби благослов од мајка му, ја облече униформата, ја натна војничката шајкача на глава и замина на границата кон Унгарија.  На 6 април германските бомбардери го надлетаа Белград и почнаа да ги бомбардираат најзначајните згради.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И додека по крајот на бомбардирањето луѓето трчаа како муви без глава на сите страни, не знаејќи што да преземат, таткото на Алегра стоеше како закопан в место и гледаше во синагогата од која остана куп урнатини и се креваше облак од прав што го препокриваше човекот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Човекот се издиши разочаран. - Извинете, - рече тој пак и замина накај станицата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но, деведесет и деветата ноќ, мандаринот станал, си го земал столчето под рака, и заминал.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Трпе мавна две пива од нога колку да не речат соселаните дека се праи градски курназ и замина од селото.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој и шумарот седнаа во џипот и заминаа. Брчењето полека се губеше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Старицата набрзина се прекрсти и замина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Не, благодарам“, реков и заминав со ведната глава. (И до ден-денешен оригиналот не е кај мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не сакаше ништо друго да каже; се истушира и заминавме кон железничката станица.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Луција не рече ништо; само ме одмина и замина кон излогот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Отец Стефан истапи чекор понапред, погледна во Филозофот со нескриен жар во очите, оти жеден беше за слава и пофалба, па прослови: „Ноќта откако логотетот ми издаде заповед и замина на спиење, јас влегов во храмот; калем зедов и книга, и црвило, и до полноќ се обидував да смислам писмо ново, букви подобни за владетелот наш.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Со години веќе се немаше сетено на тој настан, на шлаканицата по образот на девојчето, на запалениот братучед, на стравот што го почувствува тогаш кога сфати дека човекот со лузната него го сметаше за свој, сличен на себе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Јас тепам само курви... и Срби“, се изнасмеа наглас и замина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Додека стоеше крај дирата, загледан во прекрасниот ден за лов, во чијашто мека виделина дрвјата беа огромни, воздушести и бели, и во кој владееше една прекрасна тишина под млечнобелото зрачење на небото, Змејко, и не мислејќи на тоа, си ги исцрни со неколку јагленчиња од кибритот своите подочници, а после, кога очите можеа слободно да гледаат по таа светната белина наоколу, тој мирно ја допушти својата цигара, - една од ретките цигари, што ги палеше само при некој свој празник, - а потем го настега магацинот од својата долга француска пушка со фишеци, ги престегна опинците и замина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Потскокнуваше при секое негово пукање, а на крајот, кога тој удри во празната цевка и кога остана преклонет, со пушката, исто како и со празни раце, мечката пак мирно се сврте кон топлото месо на јарчето, го собра со своите шепи од снегот, и замина напреку, оддалечувајќи се.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И сега неговиот поглед, со некакво нечисто прикрадување, го остави прозорецот и замина кон еден тих шум, што се разбуди зад неговиот грб.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беа десетина души соселани и постојано се држеа еден за друг, а сега се договорија и заминаа; една ноќ едвај се пробија меѓу некаква притаена германска тенковска колона.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Ти за ова ќе одиш под воен суд!“ стрешти и замина.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Многу деца настрадаа, ни рече Огнен Ѓорго и затоа не ви треба да ѓибате. Ако видите нешто, забидете го, опулете му се и заминете си. 221
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
да извидиме кај се, да наслушаме што зборуваат, и ние одиме и врзуваме колчиња, за да ни веруваат, ама со нас имаше и еден Бугарин, ни го присливија, како нивни човек, ама тој страшлив, идеше до некаде и застана, јас, вели, не можам повеќе, не сакам со секој да се борам, вели, да не сакаш и душманот да ти го одбереме, велиме ние, и одиме, го помоливме да иди, и заминавме, а тој остана во нивјето, во калта и ние наближавме до теловите, до окопите, и слушаме зборување, ама ништо не разбираме, ни бегаат зборовите покрај уши, не знаеме дали се англиски или грчки,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Заради љубов го напушти селото, домот и замина преку светот. Замина некаде во рамнините на Војводина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Од вратата ѝ даде бискупски благослов и замина засекогаш. - „Верувај ми“ - беше последното што ѝ го кажа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тоа беше првпат таа да задоцни во времето на тие речиси две години многу сложена, слободна брачна заедница, и тој како објаснување ги претпостави силните врнежи кои ја потопија целата покраина за време на викендот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сега влегуваме во станицата Сен-Силпис, некој покрај мене се исправа и заминува, Ана исто така останува сама пред мене, престана да гледа во чантата и на два-три пати нејзините очи расеано ме пометоа пред да се загубат во рекламата за бањското капалиште која се повторува во сите четири агли на вагонот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И замини веднаш, не чекај го утрото. Можеби нема да осамне.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Се поздравија, Тодор замина, а Петар и Костадин ги облекуваа палтата и шеширите сѐ уште длабоко внесени во разговорите, излегоа од бистрото и заминаа секој во свој правец ....
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Го стави кафениот шешир на главата и замина.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Еве, за тебе, само рече, земи, и замина.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Двајцата од придружбата заостануваа и, тие, штом слеговме пред куќата на Симона, се поздравија и заминаа по оној пат што го сечеше ридот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Откога се поздравија редум со мене, главните луѓе си влегоа во автомобилите и заминаа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Не оди другпат сама на гробишта, ми вели, и замина.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Завртив со главата во чудо, а потоа стегнав на гасот на тракторот и заминав нагоре кон Стрелеско.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Потоа тие пак се качија на моторот и заминаа во градот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Елена беше разбрала дека Марија, набргу откако се сретнаа и ѝ го претстави вереникот, Германецот, се омажила со него и заминала да живее во странство.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се збогува и со другите селани, го јавна коњот: сувариите по него прејдоа отспротива и заминаа долу Руда, накиснати, како војска која бега пред непријателот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ете кај го кутнала ракијата, а ние за влакно ќе го смачкавме! се свртува кон децата свои, одејќи Одам со ковчегот, а вие поделете си ги другите пљачки! и замина натаму, низ врвулицата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Стушено ја прашав: – Каде е Мајка ми? – Пациентот попладнево почина! – Каде е пациентот? – не сакав да разберам што ми вели. – Ви реков дека почина! – повтори сестрата и замина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Им рекла така, останала неколку дена, кај едни па кај други, и заминала.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Овчарите минаа покрај самата германска патрола и заминаа.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Го спакува куферот, меѓу уредно наредените кошули и пантолони, ја смести кутијата локум, старовремска, сас слика на источњачки дворац, око чији стубови се пењев ружи, подарок за љубезната секретарка на Студентскиот дом. И замина.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ноќниот воз, во оган и бес истрелан низ шините, се издигна и исчезна над студената земја кон север, оставајќи црн чад и пареа за да се растопи во застоениот воздух, неколку мига откако мина и замина засекогаш. 90
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Секавици заради жештинава“, рече тој и замина да спие.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Станав среде ноќта и заминав далеку во планините.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Скараните мечки првин се погледнаа непријателски, потоа се насмевнаа, му се заблагодарија на судијата и заминаа кон пештерата.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Потоа стана и тргна накај стрништето на кое одвреме-навреме летаат јата птици.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Ти немој мене да ме учиш што е стрниште! - строго ѝ подвикна Кузе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Крсто, стопанот нејзин, повеќе навреден отколку желен да спечалува, млада ја остави со единствениот син и замина за Америка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тргна по удолнината и, кога стигна на раздрумот, пред неа излезе Кузе - сега еден од чуварите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И бомби паднаа утредента, на многу места во градот; и болницата ја разурнаа кај Градскиот саат, иако, целиот покрив беше прекриен со голем црвен крст; и добар дел од оние што беа полегнати по креветите и очекуваа помош ги развеа ветрот со големата лопата на смртта; бомбите само касарните ги поштедија, чудо невидено; а тој, мојот маж а твојот татко, гледај го ти него, го лашти зелениот форд; селото гори баба се чешла; го светнува, го дотерува, како божем на свадба ќе го носи, и во понеделникот, на седми април, точно според барањето на известието, се качи во автомобилот и замина кон касарните.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ете, помина со рамнодушност низ мојата лутина“, си реков.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Си го ишлака вратот, образите и замина кон пештерата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сето тоа се случуваше во неделата, а веќе во понеделникот - по ручекот, откако телефонот панично ѕвонеше, а мајка ми (по кусиот разговор со тетка Јорданка) ни ја фрли слушалката сета избезумена, и замина со татко и чичко Благоја - соседот, татко ѝ на Величе, во Влае, оставајќи нѐ на чување кај тетка Ленче - мојот живот продолжи да трае без дедо ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Потоа добивме по парче леб и заминавме за Дреново.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Потоа отиде да ми донесе две големи филии биено сирење и еден поголем топол леб.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас се поздравив и заминав угоре по патот и цело време си мислев дека најверојатно не ќе можам ништо да каснам зошто горе ме чекаше цела сурија гладници.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Гркинките се приближија до Македонката, нешто ѝ проговорија и оваа бргу бргу ги завлече децата и едно по едно со изговорување на името им ги предаде на Гркинките, а овие откако ги поздравуваа со стисоци на рацете, ги сместија во нивниот џип, кренаа раце во знак на поздрав до толпата, џипот испушти еден силен прдеж и замина по истиот пат по кој и дојде.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)