и (сврз.) - крцка (гл.)

Тоа вратичето недозатворено удира и крцка и на намерникот му се присторува дека некој липти и плаче.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Парчињата од искршените соништа ги сокрив под тепихот за да глочкаат и крцкаат, секојпат кога копнежот се прикрадува на прсти.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Грабај, и крцкај, заедно со маските, вели, дури да ги заболат вилиците.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вади и крцкај со забите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Стеблата се сцрвуваа и крцкаа а ридиштата во трепетливите далечини се покрија со подвижни магли.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А ние знаеме: веднаш и навреме стрчнуваме и го донесуваме нејзиниот стол од другата соба, зашто овој од учителот е малечок и крцка.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)