и (сврз.) - пушти (гл.)

Тргна од чибукот и пушти неколку обрачи чад: — Што да кажам, бре синко?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Штом сама остана, шамијата ја сметна в трепет и пушти веднаш жален вик.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Падна на колена и пушти глас - пискотница: - Циљкооо... чендо!!!... - над лединката за миг нависна крик.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Свршете еднаш со тоа и пуштете ме да умрам.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Набрзо ми беа благодарни и пуштија млади лози.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А кога стигнавме таму, со колена трештени од страв, со колена што штракаа, пред клучалницата грозна од одајата со умножението на отровниот запис, тој рече: „Отвори го ковчежето и пушти го сподобието отровно во одајата отровна“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Господ казнува, господ простува, ги собрал веѓите над очи човекот што им ги кажувал законите на селото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Потерајте ги двоколките кон онаа рамнина и пуштете го добитокот. Ќе се најде нешто сено.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Писарот се здебели и пушти страшно долга коса, четка и по боја и по острина; лимарот, со еден збор, се исчука; Генералстап стана знаменитост, нешто како значаен музеј, со својата секојдневна упорност да чекори само на една нога.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)