и (сврз.) - трепери (гл.)

Болска, мижи и трепери синкаво пламенче врз цепениците под кои жарта блешти.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пред мене лежеше спружена мојата невина жртва и трепереше.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Сепак, толку колку што му дозволува болката и треската од која сета става му се грчи и тррепери, се обеспокојува.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Веднаш тој скокнува на рамката и се спушта по јажето во темнината. Долу го чека Едип и трепери.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Стрела лежеше крај огништето сета испокасана, искрвавена. Тихо квичеше и трепереше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Една треска беше ме удрила и треперев ко лист под веленцето. Чај пив што пив, ама чајот толку може.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И треперат ко крилца од пчела.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа волкот просто ја имаше во својата уста неговата крв и трепереше од нејзиниот вкус, а во тоа имаше и една таква безизлезност, што тој не беше во состојба да не се подигне од петици, речиси маѓепсан од едно такво ужасно навестување на една ваква чиниш од самото дно на пеколот извадена и зачекорена и наеднаш толку необорива вистина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Околу него се движеше и трепереше долга поворка - нечујна, разбранета и жестока во својата притаеност; се свлекла од ѕидиштата да се врти в круг како сиво проклетство, колона во која несигурно се претчувствува нишање на румени женски колкови и студена вкочанетост на ликови готови да обвинуваат за грев, сега кога тој, гревот, надоаѓаше со навев и се пробиваше низ многуте канали на свеста.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Реката го лажеше - и беше пред него, и трепереше на недостижна далечина.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И трепери пред очи, таа едноличност, додека умира по бои разни.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
На прозорецот од куќата вознемирено се меткаше и трепереше сенката од мајка ми.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)