и (сврз.) - гној (имн.)

По малце време беа растанале сите од куќа и секој по нешто работа работел: мајка му фатила кравите да ги молзи, невестата му овците ошла да ги молзи, син му свињите и телците, прлињата ги испуштило за в говеда да одат, сестра му куќата фатила да ја мете и гнојот да го фрла.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Мислам дека и мојата сенка е издупчена и од секоја дупка крв и гној ми капе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И откако рана не најдоа, и гној и крв душевна, решија – рана да отворат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И сѐ така: црно клопче муви грозни, што бараат рана и гној, и крв да се напијат, а рана не наоѓаат на непорочната душа на Филозофот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)