и (сврз.) - господар (имн.)

Турците биле помногубројни, дваесетина сабји на еден голтар, и ги доклале луѓето пред тоа насобрани од Кратово, Куманово, Велес, Штип и од повеќето села околу Скопје.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така и го заплениле испоранетиот Карпош, књаз и господар на мртва војска.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оти секогаш сум велел: словото една рака го сочинила, ама многу очи го читаат и сите тие очи различно го читаат истото, од рака сочинето клопче, оти по разни конци врват читателите кон средето, кон изворот на текстот, кон оној кој го сочинил и кој нив ќе ги голтне – пајакот отровен, сонце црно вжарено, создател и господар на вселена мала.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сине на животов, не жали ја насмевката. Ти си ѝ и господар и слуга. И победник и жртва. И бегалец и прогонувач.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Но освен Турците, по загубувањето на нашата слобода, наши „воспитачи” и господари станаа Грците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)