и (сврз.) - месо (имн.)

6. Исцедете, ограбете пот и труд и меса голи, уста пуста затворете да не каже оти боли.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Дваесет огнени пушки згрмеа, дваесет жешки оловни зрна се забија во крв и месо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце се поткрена. Еден куршум го боцна во градите.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тие апстракции многу помалку нѐ интересираат отколку правото што го имаат Алзашаните, луѓе од крв и месо, да ѝ се покоруваат само на власта што ја признаваат”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Направи пауза отец Иларион и продолжи: - Душата е корен во човекот; како што од коренот на дрвото се храни стеблото, гранките, лисјата, плодовите - така од неа се храни телото, видот, слухот, говорот, волјата, свеста и сè што човекот има; таа е извор од каде сѐ почнува и сѐ враќа; огледало севидливо; владател и роб; таа е целина како сонцето; сеопшта суштина; сила што обновува како соковите што го обновуваат сувото стебло давајќи му нови израстоци; таа е бунар во кој водата е матна или бистра, мирна или замрешкана; светлост затворена во пештера од крв и месо; зрачи, или потемнува; пламен и пепел; камен гранитен или прашинка; оган кој дур е под контрола е благодет, а потоа пустошник; какво тело носи, таков лик има; со менување на телото, и ликот си го менува; по неа се чита и открива човекот; често е читлива, а често загадочна; некогаш ти допушта да ѝ се вдлабиш и да ја видиш, а некогаш за миг ќе те заслепи како поглед во сонце; некогаш е живо железо што тече, поток без форма; кораб на отворено море; пространство огромно, но и теснец затворен во тајните свои; нѐ држи цврсто како градба, верно нѐ придружува, но не знаеш во кој миг ќе нѐ изневери...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тоа секоја буква од чудното сочинение што го донесе Филозофот лелекаше, врескаше и плачеше, како жив човек да е; и силен мирис на месо печено почна да кади низ воздухот на шумата, и мирис на коски изгорени, чадот и мирисот незнабожечки, хула ужасна, мирис на месо човеково печено дур до небо се креваше; и одеднаш, сите дванаесетмина видовме глетка ужасна, страшна: тврдите слова на едно место во огнот се збраа, па се распоредија во костур човечки, и станаа коски; а меките гласови во месо се престорија и во огнот од сите букви се сотвори човек што гори; косата му гореше, телото му гореше, коските и месото му гореа, и тој врескаше, лелекаше, и се обидуваше да излезе од пламената стихија.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас знаев дека Партијата полека но сигурно целосно го обзема, и знаев низ кои фази поминува тој, оти јас тие фази ги имав веќе изминато: трансот при донесувањето на колективните одлуки, силните емоции во толпата, чувството дека припаѓаш на нешто многу силно и важно, дека правиш прометејски чекори за твојот народ; Земанек, поради Партијата не ме виде мене, Луција, жена од крв и месо, како што јас, поради Партијата не успеав да го видам Јан Лудвик.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А ти си од крв и месо и не можеш да не ја чувствуваш близоста и нераскинливоста со сето она што постои.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Потпрени еден на друг, се слеале со грдата сенка на урнатината.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Полека, како да си починува пред да го завлече ножот помеѓу кожата и месото на животното, Онисифор Мечкојад запцул куќа и ораница, колепка и гроб, снаа и балдаза, земја и небо, додека и оној со факелот в раце отстапувал назадечки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Има ли подобар доказ за отуѓувањето на човечките производи од човекот, кога постои толку 200 изразена готовност за некоја апстрактна цел да се жртвуваат живи битија, од крв и месо?
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Овојпат не избега кога ја погледнав, туку продолжи така лудо да ме гледа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А и месо не мораш да јадеш ако не сакаш, кој те тераше? - и ми го сврти левиот образ.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но во секого се внесуваше како во откровение: крв и месо на убоста со занес на почетник и на првак.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)