и (сврз.) - орел (имн.)

— Оти, мори песјачко, ми и к'ниш децата, чавките да те к'ват и орлите коските да ти и носат? — и во таа безумна состојба ја грабна за коса.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тука, пак, во Торојца, во 1901-та, започна еден чуден бој, војуваа меѓу себе штрковите и орлите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Без да се обидуваме да дадеме врамнотежено толкување на целиот мит, сепак ќе забележиме дека карпата и орелот можат да се согледаат како две страни на мајката, за која некој е врзан: (карпа: „гранитни гради на очајот”) и која го прождира (орелот).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
А романите Ова е мојата татковина, Мојот Американски аџилак и Орелот и штркот ги обработуваат темите од животот на македонските печалбари во Америка, а во ретроспектива авторот врши анализа на состојбата во Македонија и на искуството, доживувањата и психологијата на Македонецот во својата татковина и во туѓина.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И рибите во водата честит царе, да се камен, и птиците во седелата, примерно и орлите и сениците, не ќе можеме. Граѓа се нема.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ами тука, мајко, во оваа пустелија ќе умрам и орли и врани месата ќе ми ги јадат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Пред педесетина или повеќе години луѓето виделе таква војна над скопската планина Водно.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Штрковите и орлите удирале едни на други до самата ноќ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гледаме дека тоа се штркови и орли. Удираат, се прпелкаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)