и (сврз.) - час (имн.)

Часови и часови имам поминато лепејќи ги нивните проклети плакати низ цел Лондон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Минутите си врвеа. Се заредија и часови.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мислите ми лунѕаа подалеку од денот и часот, од практичните потреби на мигот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На подготвителното рочиште претседателот на советот, во однос на управувањето со постапката, ги има сите овластувања што ги имаат претседателот на советот и советот на главната расправа (чл. 274, ст.1 sq и ст.4 од 172 ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На ова рочиште судот ќе ги определи денот и часот на одржување на првото рочиште за главна расправа – во рок кој не може да биде пократок од осум дена ниту подолг од 60 дена, а во сложените предмети најмногу до 90 дена сметано од денот на одржаното подготвително рочиште – потоа доказите кои ќе се изведуваат, како и сведоците и вештаците кои ќе бидат поканети на главната расправа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тој ќе проведува часови и часови на рабинската конференција, а таа не е ни многу подвижна, ниту снаодлива во други места.  Рабинот ги затвора очите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Потоа го отвори дневникот и часот почна како ништо да не се беше случило.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еднаш начу таков муабет во ходникот и толку се вознемири што беше безобразен со професорот по физика, свежо-оженетото прчле со голема брада, кое доаѓаше за време на одморот за да дискутираат за секции, задачи и часови, а патем и да си ги јадат заедно сендвичите со марула или туна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ние на факултет имаме историја на Англија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Колку само светилки ни горат непотребно, колку само прегрејана вода истечува непотребно, колку само минути и часови телевизорот е вклучен, никој не го гледа, радиото е вклучено - никој не го слуша, а струјата тече, неповратно се губи.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)