и (сврз.) - вистина (мод.)

И вистина, зар ќе се реши еден искрен патриот Македонец да ги жртвува: Костур, Лерин, Битола, Охрид, Ресен, Прилеп, Велес, Тетово, Скопје и др. за соединувањето на Македонија до левиот брег на Вардар со Бугарија?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина дијалектот велешко-прилепско-битолско-охридски е јатката на македонскиот јазик, зашто на запад од него е дебарскиот (рока), на југ – костурскиот (ронка), на исток – источниот или солунскиот (р’ка) и на север – скопскиот или северниот (рука).
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
50. И вистина, веднаш по Востанието, по студентските бранувања за српско-бугарско зближување за сметка на Македонија, беше потпишан таен „Сојузен договор помеѓу Кнежество Бугарија и Кралство Србија“ на 30.3.1903 год. со „Заклучен протокол“ од следниот ден, каде што рускиот император се признаваше како арбитар за сите спорни прашања што би искрснале во врска со придобивките од војната со Турција.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина, од нашето викање дека сме Бугари ние имавме право да очекуваме за нас добрини, а не зла: ние можевме да очекуваме од Бугарите поддржување на сите наши духовни нужди.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина, каква полза за нас од присоединувањето со Бугарија, или со Србија или со Грција?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина, одвај ли има нешто поарно од ваквото свршување на македонската криза: за народот тоа е арно, бидејќи ќе се ослободи и од интригантите од разни народности и ќе се откаже од разни поддупувања што го одвлекуваат од неговите мирни работи: црквата ќе го помири неоснованото непријателство меѓу разните народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина, тие колца, бидејќи помеѓу себе се најблиски, имаат некои црти на исток блиски со бугарските и на север со српските колца.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина, знам дека сите забелешки беа на место. Имаше право.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И вистина е кисела, вели мајка, веќе меури фрла нагоре...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој нестрпливо ја чекаше и кога ќе ја видеше, ќе станеше да ја пречека.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ќе помине некако и таа година...“ И вистина, поминуваше.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И вистина, сонот на Богуле се обвистини: се обеси питропот Андро. Се возбуди селото.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И вистина така излезе. Неделко Сивески повеќе никој не го виде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И вистина таков беше: ни вода, ни киселина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па после си ги сменивме собите со Мирчета, и вистина човекот жугна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И вистина виде. Тоа што ми се кажаа, се докажа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И вистина доцна беше, пред стемнување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не, бре, Јоне велам, пак ти сакам да бидеш зет, на сите свадби само ти да бидеш зет, велам, и се иставам. И вистина не го лажам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)