и (сврз.) - морен (прид.)

Тие сега се престоруваа во по две големи, црвени, добри, гладни раце, со набрекнати дамари, што побаруваа по нешто од него, онака посегнати и морни.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
20. Оставете го нека спие долго во часов час не е ниту век пред вечноста на ова постоење ново Од ридот тој над водите им збори за зората на страдните и морни под месецот што сонат дален сон
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)