и (сврз.) - намачен (прид.)

И Едиповата душа се отвора цела, разголена и намачена.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Човекот, самотен и намачен, го има и му останува само ова слободно право да го излие гневот со безумство на кртица и трпеливоста на влажниот црв.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Вака сѐ мораше да се решава во големата душа и намаченото тело на мајка ми, таа света заштитница на портите на откорнатичкото семејство кое го имаше проклетството Балканот да му биде татковина...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)