и (сврз.) - прашен (прид.)

По пат долг и прашен од далеку вјасам, се наѕире село во зеленила цело, и шупелка ѕуни и се слуша гласот, пак во тебе мое, јас се враќам село!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
И бос и прашен, агата вџашен бега - зафрлил фес...
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)