и (сврз.) - ене (чест.)

— Море, кој знае, баси го, да ли ќе го препрчиме; како ногу корен ватил! — се јави пак некој скептик.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ете, те, и тој си и гласи работите како нему шо му чини, а не како нам. Не гледаш оти и он тргнал со батакчиите и ене го, не, токо врла надвор пласти снег без да гледа оти сиромасите мрзнеат — ја тешеше Толе Митра и ја галеше по русата коса.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Најпосле навалицата ги протуркува низ вратата, раката на мајка ѝ го пушта нејзиното раче оти треба да се отклони малце и ене ја купува еден заграб свеќи и успева да се добере до нив.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Денеска троа утре троа — го поткопала реката и ене го, каменот се одвалкал. Така и ние.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А, ете, нема ни година откако дојде Доста, и ене ја, го напрчи појасот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ние овде малку, други на друго, трето место, и ене го — агата се напрчил!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разнесе смев сред купот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)