или (сврз.) - нема (гл.)

Имено, кога тужениот, во одговорот на тужбата, не го оспорил тужбеното барање, или нема да дојде на подготвителното рочиште до неговото заклучување, или на првото рочиште за главната расправа ако подготвително рочиште не е одржано или ако дојде на овие рочишта, но не сака да се впушти во расправање или се отстрани од рочиштето, а не го оспори тужбеното барање – ќе се донесе пресуда со која се усвојува тужбеното барање, ако се исполнети следниве услови, т.е. ако: 1) тужениот бил уредно повикан; 2) тужителот предложи донесување на пресуда поради изостанок; 3) тужениот одговорот на тужба или со друг поднесок не го оспорил тужбеното барање; 4) основаноста на тужбеното барање произлегува од фактите наведени во тужбата; 5) фактите врз кои се заснова тужбеното барање не се во спротивност со доказите што самиот тужител ги поднел или со факти што се општопознати и 6) не постојат општопознати околности од кои произлегува дека тужениот го спречиле оправдани причини да дојде на рочиштето.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако работникот не може да се пронајде на адресата на престојувалиштето од кое дневно доаѓа на работа [освен во случаите на оправдано отсуство од работа] или нема трајно или времено престојувалиште во РМ или одбие врачување – отказот се објавува на огласната табла во седиштето на работодавачот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Против решението на судот со кое се одлучува по барањето за одлагање на рочиштето, не е дозволена посебна жалба (чл. 108, ЗПП). 5.  Процесноправниот институт „контумациона пресуда“ кај нас е регулирана во ЗПП под називот пресуда поради изостанок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Отказот работодавачот е должен да му го врачи лично на работникот, по правило во просториите на работодавачот, односно на адресата на живеалиштето, односно престојувалиштето од кое работникот дневно доаѓа на работа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тоа е така можеби затоа што луѓето од медиумите ги разбираат шеесеттите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Или можеби затоа што оние што се нурнале во пост-Е културата се на радикално различна бранова должина од медиумите, или не можат да ја комуницираат својата различност или немаат потреба за тоа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Или ќе се почне одново, или нема да се постои.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
И тие како овие одеа по планините, фаќаа чорбаџии, им земаа пари ако донесат и ги пуштаа заробените есири; а кој не сакаше или немаше да плати есирите ги колеа и си заминуваа други да фаќаат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
—Кој го знае, колку нас што не знаат имаме или немаме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што си дошла ти самичка без сина, без штерка или немаш ти роднина, иста кукавица?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Никогаш не се враќаше од работа уморен или намуртен, напротив, секогаш расположен не само да кажува туку и да измислува шеги, и не забораваше да проверува дали децата си ги измиле рацете со сапун и дали ги држат виљушките со левата а ножевите со десната рака, имало или немало месо во јадењето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Никогаш немаше искусено, или немаше сонувано, дека може целосно да апсорбира друго човечко суштество во своето дишење и својата крв.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Вил и Грејс и понатаму си е ситуациска комедија; La Cage aux Folles и Кирија и понатаму си се бродвејски мјузикли; Сѐ за мајка ми и Лошо образование и понатаму си се мелодрами – и, било како било, тешко дека некоја од нив ќе биде дел од образованието во раното детство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие претставуваат потенцијални места за влез во начин на суштествување усогласен со твојата визија за еротско и естетско совршенство, наместо постоење што ти бара да си ги жртвуваш сништата во служба на стварноста – на тмурниот, исполнителен живот како оној од улица Корделија во Питсбург кај Катер (бистро именувана според скромната, нестремежлива, буквална ќерка на кралот Лир) – како што стрејт-општеството би сакало да правиш.281 Во таа смисла, борбата на Пол во приказната од Катер или борбата на Веда во Милдред Пирс е борбата на машката геј-култура како целина.282 Веда не само што ја застапува каузата на бегството, со помош на пари (во нејзиниот случај), од задушниот свет на хетеросексуалните семејни вредности; таа исто така се бунтува и против самиот биолошки детерминизам.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и деца одгледувани од лезбејски или од машки геј-родители отпрвин се изложени, барем до некој степен, на главнотековните културни жанрови и стилови на изразување. ‌Фактот дека популарната култура денес редовно вклучува геј- и (значително поретко) лезбејски ликови во диегетскиот регистар на нивните приказни не го менува генеричкиот изглед на самите приказни (односно, не менува дали ќе бидат или нема да бидат комедии или мелодрами), ниту, пак, ги менува начините на чувствување што се кодификувани од традиционалните генерички конвенции и кои возрасните ги преземаат во своите содејства со другите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сите овие видови луксуз ти овозможуваат да живееш во подобар свет, кој не мора да биде поскап.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Навистина, тие протоколи се толку „седиментирани“, како што тоа го срочил Дилејни, „што само една реторичка варијација, во 1977 година, не помина како нова и добредојдена варијанта, туку, попрво, како грешка што му е очигледна и на едно тригодишно дете“.371 Жанрот им ги обликува сензибилитетите на младите уште од првите средби со другите, од првобитното искуство во друштвеноста, па така им ги обликува субјективитетите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И можеби тоа не било така само затоа што биле угнетени или немале право да се венчаат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бременоста си ја третира како повратна опција, како да е возможно самата во секој миг да решава дали ќе биде или нема да биде бремена, дали да си ја промени репродуктивната состојба така што само ќе си се премисли: „Прашање на мислење е тоа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Повеќето деца растат во хетеросексуални средини, каде што се запознаваат со стандардните жанрови на дискурсот, на чувствувањето, на изразувањето и на однесувањето – вклучително и со конвенциите на емоционалното изразување кои честопати се одразуваат и се репродуцираат во спонтаните пројави на чувствата на нивните родители.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А ние, осакатените, кој со една нога, со една рака, со по две и три дебели лузни на телото од раните добиени во граѓанската одевме и кај едните и кај другите за да ни се потпишат под изјавата дека бевме учесници во НОБ и во ДАГ и тие со нивниот потпис одлучуваа ќе добиеме или нема да добиеме боречка пензија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И пак непрестајно ме копка прашањето – имало тука или немало православна црква?...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Султаните и владите знаеле само дека има или нема пари во државната каса.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Само кога ѝ реков дека сака да ја земе Ели свика: - Таа има ли памет или нема.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Па по три недостапна, во бунар сум или нема мрежа и се кочи интернетот, се стекнуваат услови за „далеко од срца“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Единствено треба да положиш кај нејзините другарки зашто тие ќе ти ја дадат или нема да ти ја дадат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А децата, ко деца, си бараат. Децата и добиците никогаш не прашуваат дали има или нема. Си плачат, си мукаат, волчица им вие во мевот. Им се јаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Впрочем таа е таа која ќе ги изговори овие два старонови збора, или нема да ги изговори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А второ, науката сѐ уште е немоќна да претскажува и за тоа стручњаците се претпазливи: никогаш со сигурност не тврдат дали ќе избувне или нема да избувне, зашто низ историјата се правеле многу грешки; за оние вулкани за кои тврделе дека нема да избувнат - избувнале и уништиле многу луѓе...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ах, оживеа вулканот! викаат, се тресат. Влегуваат во куќите, и пак излегуваат; место не ги држи; не знаат што да направат: да бегаат или да чекаат; ќе избувне ли лава или нема да избувне.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Новиот закон му овозможува на работодавачот обврските и работите за безбедност и здравје при работа да ги довери на овластени правни или физички лица ако не е во можност или нема соодветни стручни вработени и техничка опременост таквите работи и обврски самостојно да ги извршува (чл. 6, ЗБЗР).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Се обидуваше и мене да ме посоветува, да не си ја грешам душата, непотребно, со пишување атеистички текстови, зашто никогаш нема да се дознае дали има или нема Бог.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Можеш ли да ми одговориш, се сврте тој кон мене, кое било првото прашање што си го поставил Адам кога се нашол во надворешниов свет во кој ќе треба самиот да одлучува а притоа не му се дадени или нема при себе никакви упатства и елементи што ќе му помогнат да донесува одлуки што ќе го поведат по вистинскиот пат?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Или ќе биде, или нема да нè биде!  Јазикот во којшто сега тонам се обидува да ми помогне да сфатам, ама ми недостасува ароганција па допуштам да ме опседнуваат полуслики, нејасни глетки дијаболи и гротески  е да го кажам на единствен начин она што го гледам не со очите, ами со битието.  Слеп агол  Тоа ли е осаменост?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
— Мори, имаш уста или немаш, ѝ велам и ѝ ги тргам рацете откај мене, ја седнувам до ѕидот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Тоа, тоа! - Или ќе се уверам, или нема да се уверам, оти мислам јас, од Дедо Мраз нема поубав, подобар, подарежлив.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Со одсуствување двојно губите - ем нема да слушате што било на часот, ем нема да сте оценети, или нема да правите писмена работа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Или немаше да ја чујам како слегува по скали туку ќе чуев само кога вратата ќе крцнеше. Презаспивав.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Или ќе ги водам со себе, или нема ни јас да одам – зборував како навиена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- На моите службени патувања мислиш? – праша таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)