ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Имаше неколку кесиња полни со облека.

Дали не сакав да видам колку е болна или таа не сакаше да ми покаже дента, не знам!

Ги создаваат тој или таа врз себе.

Сопственото јас е сето обземено со копнеж за храна, но храната треба да биде уништена или таа ќе го уништи.

Гледачот се наоѓа во затемнета соба која служи за проекција, и бидејќи скриеното значење на филмот е набиено со интензивна сексуалност, тој или таа, гледајќи го, и самите не знаатзошто би можеле да се соблазнат.* Истовремено, додека гледачот субјективно го доживува филмот, тој или таа се потчинуваат на творецот на филмот.

И не паднат веќе се исправаше како гласот висок на тажачката што ја знае цената на болката И му беше веќе сè едно дали тој ја престигнува смртта или таа него.

Знае само дека по тој миг или таа вечност пред него пукна бескраен тунел, набиен со мрачен мрак низ кој заморно и со напор се пробиваше неговиот поглед додека најпосле, низ бескрајната далечина, не здогледа на другиот крај на тунелот блесок на бела светлина кон која стрмоглаво полета.

Затоа, ова имплицира дека било кој разговор ќе помогне.

Набргу излегуваше дека тие мислеле “тој или таа не се согласува со мене”.

Терапевтот дури и нема потреба да знае нешто друго освен како да води разговор, слично на разговорот што тој или таа може да го води во ресторан.

Дали е ова точно, или таа, новата жена на татко ѝ не ги сакала да седат таму.

Калето под западната страна е засечен со голем нож земјата е жолта и врз неа ништо не расте ама под тој засек во пеесетипрвата бегалците кои нагрвалија од Војводина најдоа една голема куќа што ги заплашуваше со својата грмадност ама имаше ѕидови од тули една или две бетонски плочи што не одеа од крај накрај и тие што успеаја да се напикаат во неа беа спастрени од ветровите што дуваа од кај француските гробишта оти удираа во калето поминуваа врз куќата долу во засекот поминуваа преку реката и им ги мрсеа косите на луѓето во уличките околу плоштадот оти тие во своите влакнести гради донесоа други ветрови и јас кога прв пат дојдов да го барам братучедот кој садеше дрвца по падините на водно со страв влегов во отскриените делови на куќата низ отворот од источната страна се обидов да влезам и ги видов диреците бетонските диреци се губеа во темницата и којзнае дали таму потпираа нешто и освен што слушнав многу гласови не успеав никого да видам само претчувстував како срцето сака да ми избега па избегав јас назад по патчето што го следеше насипот од песок од врби од магарешки трн крпи гуми стари опинци и вјасајќи така во песокот завидов тројца за кои не знам дали беа запретани во неа или таа поминуваше преку нив преку старецот со долга коса и брада виткана во тркалца реку буштравата туфка за која во истиот миг сфатив дека е дете кое му лежеше преку нозете и преку младичот за кој не знам дали му седеше на раката на старецот дали само главата му беше ставена врз неа како врз перница или пак навистина само горниот дел му се подаваше од песокот и незаинтересирано фрлаше камчиња во водата и којзнае зошто јас потрчав по насипот не обѕрнувајќи се и кај театарот ја скокнав реката по дрвеното мовче нурнав во уличињата околу офицерскиот и после не знам што стана се задржав негде низ град или се вратив во предградието на насипот okno.mk 59

“ Дали сум таа од завчера или таа од денес?

Исто така, од помош може да биде ако терапевтот запомни дека, иако тој или таа се експерти за употребата на јазикот во разговорите, тој или таа сепак не можат да ги дадат одговорите на животните дилеми на пациентот (Andersen, 1991).

За да се нарече уметник, дизајнерот - тој или таа - мора да балансира во историјата на фонт-дизајнот, да ги споредува нејзините парадигми и стандарди со современите естетики и вкусови, и во исто време да покажува волја за експериментирање.

Ќерка му се превртува во својата постела и залипува, а човекот не знае - на сон ли плаче или таа е будна.

XV Зимата го измени вообичаениот тек на времето: не се знаеше ни како се разденува, ни кога се стемнува; стануваа луѓето наутро изнаспани, излегуваа од куќите, шетаа по чардаците, кашлаа, се миеја шетаа по дворовите, влегуваа во плевните и земаа сено за ајваните, шетаа по сокаците и улиците, гледаа нагоре кон небото но никако да се раздени; зората никако да пукне, виделина да се запокаже; петлите кукурикаа, ја најавуваа зората, но попусто: или тие грешеа или таа доцнеше.

Од сето што го зборуваа, можеше да разбере дека го условуваат: или таа - или тие.

Сакаше и други работи да му кажува на дедо Костадин за себе и за Димостена, а и за тоа дека не знае што да прави откако ќе го положат во црната земја, да ѝ јавува ли на баба Петра дека овој пат нема да дојде при неа тој како што правел секогаш кога скитнувал по светот или таа веќе знае што се има случено тука?

Дали ја обесија или таа навистина сама се обесила – не се знае. Ама Пандо треба да знаел нешто.

Гледачот станува дел од реалноста и се прашува дали тој (или таа) некогаш ќе може повторно да ја напушти.

Дали навистина е можно да се креира нешто што ќе ни дозволи да живееме плашејќи се помалку и мразејќи помалку?

Не знам дали претходно тајно се договараа или таа работа беше оставена на мајка ми.

Ама, кога и тогаш Атиџе не се појави, стрештен си помисли на три работи: или таа си игра со него и се кикотка зад фереџето што не го помрднува, преправајќи се дека е некоја друга, колку да види до каде достасува неговата верност и приврзаност: или бегот ѝ забранил да доаѓа повеќе во амамот, зашто ѝ кажал дека ја открил: или пак таа не иде во амамот зашто е навистина болна.

Многу долго разговаравме со мајка ми.

Роза е поголема од нас, исто колку и брат ми, па попушти.

Сестра ѝ Роза беше дома и бидејќи имаат една заедничка соба, имаше мали расправии околу тоа кој ќе биде во неа, ние или таа, оти Мила не сакаше да чуе патувањето да го спроведеме пред сведоци.

На пример, дали некогаш ние двете сме разговарале за времето и просторот и за различните начини на нивно сфаќање во различните цивилизации; дали некаде сум читала за телепатијата, или таа ми го објаснувала тој феномен; ми го опишала ли таа мене Игбал како изгледа и како се однесува, или јас самата таков сум си го замислила...