или (сврз.) - игра (имн.)

Идејата дека според интенционалистичкото толкување може да постои само едно следење на правило или играње игра, природно и непосредно ја сугерира врската со аргументот за приватниот јазик.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но ... сѐ додека некој на овој начин сака да покаже дека не постои никакво трансцендентално или привилегирано означено и дека полето или играта на означување понатаму немаат никаква граница, тој мора да го отфрли дури И самиот концепт И збор знак - а тоа е токму она што не може да се направи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Да земеме еден од бројните примери: метафизиката на присутност е разнишана со поимот на знак.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И потем одбележувам дека упатувањето на „верувањата”, на линија на претходниот аргумент, треба да се сфати како номинална вредност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Дали е тоа игра на случајот или игра што воопшто не е случајна, за која јас и Ема најверојатно не сме доволно свесни, игра во која, можеби, допрва ќе се сплеткуваме? Кој стои зад сево ова?
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Токму поради ова ние можеме на него да ја примениме деконструктивистичката операција.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)