пак (сврз.) - таа (зам.)

Зошто пак таа да зее празна?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А пак таа, демократијата, лежеше заглавена некаде : во обидот да севкупното оштество да се глобализира, влегувајќи засилено, без многу размислување, со покорен ум во глобалот, големата навала на капитал- системот, чија цел беше обединување на светот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)