ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Нека ми е живо коњчето, та какво и да е самарчето, ќе ме носи! — зборува Бојана и ја бели жолтата грчка волнена шамија, продолжувајќи: — На Вилка ѝ „навеза“ Ристе, да му даде господ илјада добрини ! . .. Море, море, море! Со злато не се докупува вој Ристе мој! — почна пак да го фали.

„Та зошто ти е ваа арамолепка шо а држиш овде, та каков аир од неа, та нишчо не работи, само лежи и јаде како некое алабачка“ и којзнае уште какви зборови не им нададоа снаи и на браќа и заради неа.

Рече само за крв, та каква крв — човечка или биволска, коњска — ништо понатаму не објасни и остана затворен спрема сите негови другари во кулушот.

Токо, знајш шо? Дајте ошче некоа да завлечкам татки, та каква сака нека биде!