што (сврз.) - си (зам.)

Се позами, се позачешла — колку да му помине апешот во главата — и си ја зеде торбичката велејќи си сам за себе: — Требе порано да се оди, оти литургијата трае два саати (ако не ги прескокне половината молитви, што си имаше обичај), утреното еден, а после . . . ете има три четири кршчења, секое по черек саат, некој и друг парастас .. . денеска ќе се има баја работичка, — и пак си промрмори, навраќајќи долу Катината улица: — Нека даде господ, нека даде: кршчење, венчање, венчање, па и умирање!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако селското население и сега си зборува како што си зборувало и понапред и зборува одред низ цела Македонија само на еден словенски јазик, – во градовите, редум со бугарските машки и женски гимназии и основни училишта; насекаде ќе најдеме и српски.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Проектите за реформи и усилбата да се воведат тие не се, како што мислат мнозина, само игра да помине време и да си остане сѐ како што си било.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Подготвувањето револуција е работа што можеби бара умствено работење, но тоа работење не е толку мачно и толку ценето колку што си мислат револуционерите – младата наш интелигенција.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Еден друг стана од својот стол, му пријде на овега што си ја амка ногата и се спушти на колено пред него.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И, како што си ја мислам така, туку — оп, еве ја: и неа ја гледам меѓу жените.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ајде, Оливеро! — Седи кај што си се нашла.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некогаш си мислел дека можеш повеќе отколку што можеш, а сега не можеш ни колку што си можел.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Море седи, Небеска, кај што си се нашла, ќе си речам, во секоја туѓа земја пак ќе бидеш само туѓинка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но што да правам со спиењето: само што си се завиткал и шпиончето ќе се јави: — Рацете горе, извади ги рацете!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одново легнавме, која кај што си лежела, меѓу мртвите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пусти Силјан тогај дури се сетил оти штрк е и може син му да го удави и умре, ако не беше му свикала мајка му на Велка да го пушти од раце, и умирачка ќе си го најдеше, чунки можеше да го врзе Велко со еден сиџим за нога и да си игра со него, како што си играат деца кога да врзуваат врапчиња и чавки.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Размислувајќи ги овие зборови и друзи ноќта, Силјан уште во темни зори ја праштил в град и си ошол на еден ан кај што си одел секогаш.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Откога се починале и се понајале, си летнале пак и си дошле во тие земји кај што си имале седела, та секој си тргнал во својот вилает, а Силјан со Аџијата и друзи се упатиле за кај Прилеп.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Силјан дошол на амварче и си го отнал црпчето, да си се потурил и ете ти го човек како што си бил дома у себеси при татко и мајка, при жена и дете.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Погледај, кучкана една, ќе го испердушеше сиромашкиот штрк што си е единак,“ овчарот рекол.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Вечерта, како што си вечерале дома, му текнало на Велка за штркот како одел по бразда и како го удрил дедо му со остенот.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Во тоа време сите куќни луѓе биле по работа в поле, само Босилка била дома и како што си го низала ѓерданчето, го оставила на ругузина па станала да ги види в куќа свињите, нешто пакост да не сторат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Кога немаше фудбалски натпревари тие знаеја да заскитаат низ полето, што се будеше, и таму, крај реките, каде што си ги переа своите кошули и чорапите, да го имаат пак она чувство.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога си со мене, можеш да правиш се – да носиш играчки, да патуваш таму каде што си бил и не си бил, па и да паднеш, да се испрепрчалиш ако ти дошло до тоа....
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Ехе! – се насмеа белиот патник пред ококорените неизмиени сиромаси – иако не верувам дека сум токму тој што си го замислувате, ќе се обидам да ви донесам троа радост и среќа, особено на вашиве дечиња!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Чекај, чекај, - се сепна Дедо Мраз. – Се што си рековме си е на своето место, освен она...
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Што си дошла ти самичка без сина, без штерка или немаш ти роднина, иста кукавица?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
- Е, ај да си легнеме, му велам, и така како што си прилегнувам, наместо да заспијам, јас се разбудувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да ти се плукне на лебот што си го собирал во најсилна горештина. Кога се топи и железото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И како што си велам така, вели, однекаде, оддалеку, ко од друго село, слушам глас: Ајде жено, се раздени.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)