штом (сврз.) - ме (зам.)

Но штом се заврте кон мене и ме прострела со очите, штом ме одмери од глава до петици, малку подзастана, потоа се стресе и возбудено рече: - За вас имам друг петел.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога – влегува командирот, еден средовечен мустаклија, и штом ме здогледа, им викна: А бе, знаете ли кој е овој човек?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Нешто необично се испречило пред неа штом ме вика.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
На животните им го зеле животот страшните бубалки.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Сеедно штом ме очекува утре и подоцна, ќе продолжам.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе дојдам, синко, штом ме сакате.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Успеав да начујам зборови како пресретнување, автобус, колеж, крв, но штом ме видоа дека прислушкувам, веднаш ме истераа надвор.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Веднаш штом ме виде, со еден поглед погоди.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Нешто необично се испречило пред неа штом ме вика.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Штом ме виде полета кон мене со раширени рачиња: - Тато, тато, да видиш!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)