штом (сврз.) - толку (прил.)

Забави чекор, подзастана за миг и шепнешкум рече: - Кутрата...мора многу да ја боли штом толку жалосно си ја довикува мајка си...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Чолакот сврте глава кон оној со патериците и, покажувајќи со брадата на Фимка, рече: - Мора, кутрата, да си има голема болка, штом толку многу страда...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Па добро, синко, штом толку сакаш, ќе гледам некако... - уште попристорено заговори Мискарица.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ми беше жал и за тетка ми и решив кога ќе се позаборави сето ова, понатаму да и напишам едно подолго убаво писмо, и да и раскажам за некои работи кои таа, штом толку ретко се видуваме, не може да ги знае и ги замислуваше не онакви какви што се.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога сме кај сметањето, да ви кажам дека во циркусот опсесија ми стана пресметувањето на волуменот на чаши и пехари; ме интересираше колкав е волуменот на еден женски папок, штом толку ѕвезди собира во него, и какво жестоко небесно питие има во папокот на жената при парењето, штом толку жестоко опива тој пијалак, сосема невидлив, занемарлив кога се изразува во единиците за волумен); значи, тие имаа простор, ние дел од него; ние бевме прогонети од големото на малото небо, а нѐ прогонуваа такви како Луција, како Фискултурецот, како подоцна и Земанек; така беше тоа и беше – утешно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Мора нешто ептен да си го налутила штом толку многу беше бесен. Кажи, што направи, а? – навалуваше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Ајде“, и реков „штом толку знаеш кажи кој е?“ „Оној, смешниот Боге од Бањи“, вели.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„А зошто човекот го сметаш за смешен?“, прашувам јас. „Бидејќи е таков“, вели Огнена. „Се по нешто измислува за да те збуни“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Го сторив тоа“, рече Сем. „Отидов до Фрио Сити со таа цел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сигурно си се моткал со некое од девојчињата од Фрио Сити, штом толку доцна се враќаш“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сигурно ги скокотка водата и грагорат штом толку скокаат војниците на песокта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знаеме каков вид дрво е. Се распрашавме, но никој не знае.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Брат ми последен пат ми плаќа кирија. штом толку поради тоа се дере.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пред прозорецот на јужната страна од мојот стан се наоѓа едно мистериозно дрво.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во спарните ноќи, ако не го вклучиш светлото, можеш да видиш животинки на дрвото. Посуми.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)